"ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นย่อมมีที่มา และย่อมมีที่ไป" การยึดอำนาจและการกบฏในหลากหลายครั้งที่เกิดขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาก็เช่นกัน ย่อมมีเรื่องราวและปัญหาอันนับเป็นอันประกอบแวดล้อมที่ส่งผลให้เกิดการแก่งแย่งแข่งขัน มีเรื่องราวของปัญหาอันเป็นพื้นฐานทางความคิดหรือแรงสนับสนุน มีจุดอ่อนและจุดแข็งของยุคสมัยเป็น เหตุผลผลักดันให้เกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ และแน่นอนย่อมมีเรื่องราวที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ทั้งพัฒนาและถอยหลังในห้วงเวลาประวัติศาสตร์ที่เป็นอยู่ของกรุงศรีอยุธยาแทบทั้งสิ้น

    การศึกษาเรื่องกบฏที่เกิดขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา จากชั้นต้นที่หวังแค่จะเห็นภาพของปัญหาและเรื่องราวที่เกิดขึ้นมา เมื่อผนวกเข้ากับเนื้อหาที่มีการวิเคราะห์ในระดับหนึ่งก็พบว่า ทุกเหตุการณ์ล้วนเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันและมีผลตลอดต่อเนื่องในรอบ 417 ปี ของการดํารงอยู่ของกรุงศรีอยุธยา อดีตราชธานีอันรุ่งเรืองของไทยเราทีเดียว ด้วยเหตุนี้ทำให้กล่าวได้ว่า ผู้อ่านที่ได้อ่านหนังสือ "กบฏกรุงศรีอยุธยา" เล่มนี้จะได้พบว่า นอกจากเหตุการณ์กบฏที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกี่ครั้งกี่หนแล้ว เมื่ออ่านจบลงคุณยังจะได้เห็นภาพของการเมืองการปกครองของกรุงศรีอยุธยาในภาพกว้าง ได้อย่างน่าสนใจและรอบด้านอีกด้วยอย่างแน่นอน

ครั้งที่ 1 พ.ศ.1913 ขุนหลวงพ่องั่วยึดอำนาจจากพระราเมศวร
ครั้งที่ 2 พ.ศ.1931 สมเด็จพระราเมศวรแย่งบัลลังก์จากพระเจ้าทองลัน
ครั้งที่ 3 พ.ศ.1952 เจ้านครอินทร์ยึดอำนาจพระรามราชาธิราช
ครั้งที่ 4 พ.ศ.1967 เจ้าอ้ายพระยาและเจ้ายี่พระยา ทรงทำยุทธหัตถีแย่งราชสมบัติ
ครั้งที่ 5 พ.ศ.2077 พระไชยราชา สำเร็จโทษพระรัษฎาธิราช ผู้มีพระชนม์เพียง 5 พรรษา
ครั้งที่ 6 พ.ศ.2091 แม่หยัวศรีสุดาจันทร์ ร่วมกับขุนวรวงศาธิราชแย่งพระราชสมบัติจากพระยอดฟ้า
ครั้งที่ 7 พ.ศ.2091 กลุ่มขุนนางแย่งราชสมบัติคืน ถวายแด่สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ
ครั้งที่ 8 พ.ศ.2104 พระศรีศิลป์ ราชโอรสของสมเด็จพระไชยราชาธิราช เตรียมก่อกบฎ แต่ถูกปราบได้สำเร็จ
ครั้งที่ 9 พ.ศ.2106 สุลต่านเจ้าเมืองปัตตานีเข้าปล้นพระราชวัง สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ แต่สุดท้ายถูกปราบลงได้สำเร็จ
ครั้งที่ 10 พ.ศ.2124 กบฎไพร่ญาณพิเชียร
ฯลฯ

- 417 ปีแห่งอำนาจและการเมืองที่เวียนวนไม่รู้จบ