ช่วงเวลาที่ดีอีกช่วงหนึ่งของการเขียนหนังสือก็คือ การเตรียมตัวและลงมือเขียน มันเป็นช่วงเวลาที่ความคิดจะค่อยๆไล่เรียงออกมาเป็นความรู้สึกที่อยู่ตรงกลางระหว่างความสบายกับการใช้ความคิด   เวลานั้นผมจะเดินไปหยิบสมุดมาวางบนโตะ อาจจะยกน้ำสักแก้วมาวางไว้ด้วย และที่สำคัญ เวลานั้นแหละครับที่ผมเริ่มเหลาดินสอ   ผมมักจะเหลาเตรียมไว้สัก สาม สี่ แท่งเสมอ ระหว่างที่เหลาดินสออยู่ หลายครั้งความคิดก็ได้ถูกขัดเกลาใหม่ให้กลมกลึงขึ้น ผมตั้งชื่อหนังสือเล่มนี้ว่า กบเหลาดินสอ เพราะผมได้พบแล้วว่าไม่เพียงแต่ไส้ดินสอกับเนื้อไม้หุ้มเท่านั้นที่ทำให้เราเขียนหนังสือได้

- พระเจ้ากับความรัก
- ผู้หญิงเก่ง
- เที่ยวละไม
- รถไฟฟ้ากับโถส้วม
- ชมไม้ชายเมือง
- เพศที่สาม
- ดัดสันดาน
- แผนที่ของพรัเจ้า
- เรื่องของภาษา 1
- เรื่องของภาษา 2
...ฯลฯ...

ดินสอเป็นครูของคนเกือบทุกคน อย่างน้อยในวัยเด็กเราก็หัดเขียนหนังสือด้วยดินสอ แท่งดินสอทำให้ผมมองเห็นว่า ถึงแก่นจะสำคัญเพียงไร แต่กระพี้นี่แหละเป็นตัวทำให้แก่นทำหน้าที่สำคัญลุล่วง แต่โลกก็เปลี่ยนได้แค่กระพี้ครับ ไส้ยังคงเหมือนเดิมอยู่ ช่วงเวลาที่ดีอีกช่วงของการเขียนหนังสือก็คือ การเตรียมตัวจะลงมือเขียน มันเป็นช่วงเวลาที่ความคิดจะค่อยๆไล่เรียงออกมาเป้นความรู้สึกที่อยู่ตรงกลางระหว่างความสบายกับการใช้ความคิด