หนังสือเล่มนี้ได้รวบรวมบันทึกของอดีต ที่ไม่ใช่ประวัติศาสตร์อันปราศจากอารมณ์เเละความรู้สึก เราไม่ได้ต้องการอะไรจากคนรุ่นหลัง หากเขาได้มาอ่านบันทึกฉบับนี้ เราไม่ได้ต้องการอะไรเลยนอกจากหวังว่า ในวันข้างหน้านั้น สังคมไทยจะไม่เดินไปสู่ความเลือดเย็นเสียจนไม่มีน้ำตาให้กับฉากเล็กๆ ในการต่อสู้ของคนที่เล็กที่สุด กับอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิในฐานะที่เป็น "คน" ของพวกเขา เเละเป็นบันทึกที่เขียนขึ้นมาด้วยภาษาซื่อตรง กินใจ ไม่ฟูมฟายโรเเมนติก อย่าเเปลกใจถ้าคุณอ่านบันทึกทุกฉบับนี้เเล้วจะน้ำตาไหลบ้าง เพราะนั่นคือสิ่งที่ยืนยันความเป็นคนของคุณ

- คืนที่ขบวนรถวิ่งเข้าสวนจิตรฯ
- ลุงนวมทอง สามัญชนผู้หญิงใหญ่
- ประกายไฟในธรรมศาสตร์
- กลุ่มคนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ
- การชุมนุมครั้งเเรกของ "กลุ่มคนวันเสาร์ฯ"
- การเริ่มต้นต่อจิ๊กซอว์
- สู่เว็บ "ฟ้าเดียวกัน"
- คนวันเสาร์เดินหน้าต่อเนื่อง
- ทวงเวทีพิราบขาว
- เหยื่อ 112 : ดา ตอร์ปิโด
ฯลฯ