การปรากฏตัวบนเวทีของ "สุขิตา" พนักงานสารสนเทศสาวผู้เฉิ่มเชย และปราศจากซึ่งความสวยภายใต้การแต่งหน้าด้วยสีสันฉูดฉาด และบรรดาลูกโป่งซึ่งผูกติดอยู่รอบๆ ชุดไทยสีจัดจ้านราวกับตัวตลกโบโซ่อาจจะเรียกเสียงหัวเราะขบขัน รวมถึงความสังเวชใจให้แก่พนักงานคนอื่นๆ ที่ร่วมอยู่ในงานเลี้ยงต้อนรับ หาก "ภูเรศ นับคุณอนัทร" ผู้บริหารหนุ่มมหาเศรษฐี ซึ่งเป็นเจ้าของงานในคืนนี้กลับมองเธอแตกต่างออกไป ชั่วชีวิตของเพลย์บอยเก่าที่ล้างมือมานาน หัวใจก็ตายด้านจนชินชาจืดชืด เหลือเพียงแต่เรื่องงานในสมองอย่างเขา เพียงแค่เห็นหน้าก็คาดเดาจริตมารยาของผู้หญิงได้ทุกคน ว่าคนไหนร้อยเล่ห์หรือแพศยา แต่กับเธอเขากลับแปลกใจที่มองไม่เห็นสิ่งเหล่านั้นเลยสักนิด จึงไม่แปลกใจเลยที่ภูเรศจะอยากค้นหาลงไปในตัวของพนักงานสาวแสนซื่อคนนี้ให้ลึกซึ้ง...โดยเฉพาะเมื่อเธอเข้าใจว่าเขาเป็นเพียงพนักงานเดินสำรวจตลาดผู้ยากจนข้นแค้น มีรถกระบะเก่าๆ คันหนึ่งเป็นพาหนะ ไม่ใช่มหาเศรษฐีพันล้านผู้เป็นเจ้าของบริษัท

    เพื่อเป็นการพิสูจน์หัวใจของเธอ เขา...ในฐานะผู้ชายจนๆ ขับรถกระบะคันเก่าๆ จะลองทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครอบครองทั้งตัวและหัวใจ อยากรู้เหมือนกันว่า ผู้หญิงที่เขาคิดว่าดีและอ่อนเดียงสา จะหน้าเงินจนรังเกียจในไมตรีของเขาหรือไม่?