เซี่ยงหยวนเรียกชื่อเขาอย่างมึนงง “สวีเยี่ยนสือ” ชายหนุ่มขานรับ “อื้ม” เซี่ยงหยวนเรียกอีกครั้ง “สวีเยี่ยนสือ” “อื้ม” เขาตอบอย่างใจเย็น แล้วลูบผมเธอเบาๆ เซี่ยงหยวนรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ จากนั้นก็ถามเขา “นอกจากครั้งนั้นที่เราคบกัน...นายก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลยจริงๆ เหรอ”
“ไม่เชื่อเหรอ” เขาก้มลงมองเธอ “ก็นายจูบได้...ช่ำชองมาก” “ผู้ชายก็ช่ำชองกันทั้งนั้นแหละ”

    เมื่อสวีเยี่ยนสือผู้แสนเย็นชาเอ่ยปากสารภาพรักแถมยังชวนเธอมาเป็นแฟน ผู้หญิงอย่างเซี่ยงหยวนจึงตกปากรับคำเขาทันทีโดยไม่ต้องคิด เพราะอยากรู้ว่าจะ ‘สนุก’ อย่างที่เขาพูดไว้หรือเปล่าแต่พอได้ใกล้ชิดกันจริงๆ เธอกลับพบว่าสวีเยี่ยนสือเป็นพวก ‘ฮอตเนิร์ด’ ชัดๆ ภายใต้ท่าทีเย็นชาของเขากลับแฝงไปด้วยความเร่าร้อนชนิดที่ทำให้เธอใจสั่น...ทว่าความรักที่เริ่มบ่มเพาะของหนุ่มสาวกลับต้องพบอุปสรรค เมื่อบริษัทเกิดการขัดแข้งขัดขาและใช้เส้นสายกันหนักข้อขึ้น ทำให้สวีเยี่ยนสือตัดสินใจลาออกแล้วมุ่งหน้าไปทำงานที่เซี่ยงไฮ้ความห่างไกลจะทำให้ความรักของทั้งสองดำเนินไปในทิศทางใดหรือเขาและเธอจะต้องเดินกันคนละเส้นทางอีกครั้ง