สมรรถนะ (Competency) คือความสามารถในการปฏิบัติที่ฉายชัดเป็นผลมาจากการใช้ความรู้ (Knowledge) ที่เชื่อมโยงกับการฝึกปฏิบัติ (Practice) จนกลายเป็นทักษะที่บอกความชำนาญ (Skill) ปฏิบัติการระหว่างความรู้และจากการปฏิบัติเป็นเส้นทางสายวนกลับไปกลับมา สามารถเริ่มต้นได้จากทั้งความรู้และจากการปฏิบัติ ทำให้ความสามารถในการปฏิบัติอยู่บนฐานความรู้ ทำให้เกิดประสบการณ์และความชำนาญวงจรที่เชื่อมโยงความรู้ และการปฏิบัติก่อให้เกิดการเรียนรู้ที่หลอมให้เกิดแนวความคิดของตนเอง (Self-Condept) ที่ประกอบไปด้วยทัศนคติ ค่านิยม รวมไปถึงแรงจูงใจในการใช้ชีวิตและกิจการงาน จนกลายเป็นสุขนิสัยในการปฏิบัติ บุคลิกภาพที่ฉายออกในลักษณะที่เป็นคุณสมบัติประจำตัว (Traits หรือ Attribute)

    การพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะในการจัดการเรียนรู้จึงต้องปรับวิธีคิด (Mindset) ในการจัดการการเรียนรู้ ซึ่งการเดินทางของการจัดการศึกษาในโลกยุคใหม่ในวันที่ความรู้มิได้หยุดนิ่ง ทั้งผู้สอนและผู้เรียนต่างมีบทบาทใหม่ในกระบวนการเรียนรู้ ที่ต้องแสดงความรู้ที่เข้าถึงทั้งจากความรู้เดิมและความรู้ใหม่ที่พสานกลมกลืน (Harmonize) ผ่านการทดลองปฏิบัติจนเกิดคุณลักษณะที่ดีของบุคคล และฉายชัดในความสามารถ เพื่อสร้างสรรค์ในสิ่งที่ดีกว่า สามารถดำรงอยู่ในโลกของความเป็นจริงอย่างเข้าใจและมีความหมาย

ภาคที่ 1 แนวคิดของนักทฤษฎีคนสำคัญทางการศึกษา
- บทที่ 1 การจัดการศึกษาตามแนวคิดของ John Dewey ในวันที่เกิดก่อนกาล
- บทที่ 2 ทายท้าและการหยัดยืนทางความคิดของ Snedden
- บทที่ 3 ทฤษฎีการเรียนรู้ที่ให้ความสำคัญกับประสบการณ์
- บทที่ 4 บทวิพากษ์ : จากแนวคิดทฤษฎีสู่วิธีการในการจัดการศึกษา

ภาคที่ 2 การศึกษาที่เชื่อมโลกและชีวิต
- บทที่ 5 การพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะในโลกที่เปลี่ยนแปลง
- บทที่ 6 การจัดการเรียนรู้ที่เชื่อมโลกและชีวิต
- บทที่ 7 การประเมินสมรรถนะในการเรียนรู้
- บทที่ 8 นวัตกรรมกับการสร้างการเปลี่ยนแปลง
- บทที่ 9 ประสบการณ์ของนวัตกรรมในการจัดการเรียนรู้
- บทที่ 10 บทส่งท้าย