คดีพิพาทที่นำมาฟ้องต่อศาลปกครองนั้นอาจยื่นฟ้องต่อศาลปกครองชั้นต้น เพราะเป็นคดีที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้น หรืออาจเป็นคดีที่ต้องยื่นฟ้องตรงต่อศาลปกครองสูงสุด เพราะเป็นคดีที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด หรืออาจเป็นคดีที่ไม่อยู่ในอำนาจของศาลปกครองก็ได้ ซึ่งการดำเนินการในเรื่องดังกล่าวอาจแบ่งเป็นสองขั้นตอนคร่าว ๆ ได้ดังนี้ ขั้นตอนแรก คือ จะมีการพิจารณาในเรื่องอำนาจฟ้องคดีต่อศาลปกครองและเงื่อนไขในการฟ้องคดีต่อศาลปกครอง ในขั้นตอนนี้ตุลาการเจ้าของสำนวนจะพิจารณาว่าจะมีคำสั่งรับฟ้องไว้พิจารณาหรือไม่ หากมีคำสั่งรับคำสั่งไว้พิจารณาก็ต้องดำเนินกระบวนพิจารณาต่อไป เพื่อองค์คณะจะได้มีคำพิพากษาหรือคำสั่ง แต่ถ้าคดีนั้นตุลาการเจ้าของสำนวนเสนอองค์คณะสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา และสั่งจำหน่ายคดีออกจากสารบบความ หากองค์คณะ (คือตุลาการศาลปกครองคณะหนึ่ง) มีคำสั่งไม่รับคำฟ้องพิจารณาและสั่งจำหน่ายคดีออกจากสารบบความ ก็เป็นการจบขั้นตอนของการยื่นคำฟ้องคดีปกครองนั้น

    หนังสือเล่มนี้ "การฟ้องคดีปกครอง" มีเนื้อหาสาระในขั้นตอนการยื่นคำฟ้อง ตลอดจนการมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องหรือการมีคำสั่งรับคำฟ้องไว้พิจารณา ส่วนขั้นตอนต่อไปคือการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีที่รับฟ้องไว้จนกระทั่งมีคำพิพากษาหรือคำสั่ง และการอุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่ง ในกรณีเป็นคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลปกครองชั้นต้น ซึ่งอาจอุทธรณ์ต่อศาลปกครองสูงสุดนั้น มิได้อยู่ในเนื้อหาของหนังสือ "การฟ้องคดีปกครอง" นี้

บทที่ 1 บททั่วไป
บทที่ 2 อำนาจในการพิจารณาพิพากษาหรือมีคำสั่งของศาลปกครองชั้นต้น
บทที่ 3 เงื่อนไขการฟ้องคดีปกครอง
บทที่ 4 การเสนอคำฟ้องและการตรวจคำฟ้อง
บทที่ 5 บทส่งท้าย