ตามนัยแห่งพระราชดำรัสที่อธิบายความหมายของเศรษฐกิจพอเพียงนี้ พอจะสรุปได้ว่าสารัตถะสำคัญของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอยู่ที่การบูรณาการหลักแห่งเหตุผลในทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นปัญญาแบบปฏิฐาน (Positive Wisdom) เข้ากับเกณฑ์วินิจฉัยความดีทางจริยปรัชญา ที่เป็นปัญญาปทัฏฐาน (Normative Wisdom) บนพื้นฐานของญาณวิทยา (Epistemology) ในทางศาสนา ที่เป็นปัญญาเชิงประจักษ์ (Empirical Wisdom) ซึ่งเกิดจากการลงมือประพฤติปฏิบัติด้วยการ “กระทำเหตุที่ดี” หรือ “ทำความดี” จนสามารถสัมผัสถึง “สัจจะความจริงของผลที่ดี” นั้นๆ

บทที่ 1 การเรียนรู้ 2 แบบของมนุษย์
บทที่ 2 หลักคิดของเศรษฐกิจพอเพียง
บทที่ 3 หลักปฏิบัติของเศรษฐกิจพอเพียง
บทที่ 4 หลักการสร้างกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันของเศรษฐกิจพอเพียง
บทที่ 5 บทสรุปของเส้นทางสู่วิถีเศรษฐกิจพอเพียง

หลักการเรียนรู้ร่วมกันแบบมีเข็มมุ่งสู่วิถีเศรษฐกิจพอเพียงนี้ สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการฝึกอบรมบุคลากรขององค์กรต่างๆ ทั้งภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชน และสถาบันการสึกษาต่างๆได้ด้วย อันจะช่วยพัฒนาศักยภาพของบุคลากรในองค์กรให้มีภาวะความเป็นผู้นำและมีวิธีคิดในการพัฒนาตนเอง พัฒนาองค์กร และพัฒนาสังคมอย่างบูรณาการร่วมกัน