เพลิงแค้นแผดเผาใจจนมอดไหม้ และครอบงำจนดวงตามืดบอด ในความคิดของ "หวังหย่งเต๋อ" ...ทายาทของ "มังกรแห่งแก๊งฮวงหลง" นั้น "ไอศิกา" เป็นแค่เกม...เกมฆ่าเวลา ระหว่างที่เขาหาหลักฐานว่าใครสั่งวางระเบิดจนทำให้ "ฟ้าใส" ...มารดาของเขาบาดเจ็บสาหัส หากรู้แน่ชัดว่าเป็นฝีมือบิดาของเธอ เขาจะเชือดมันทิ้ง แต่ก่อนหน้านั้นจะทำลายแก้วตาดวงใจของมัน ให้มันเจ็บปวดและทุกข์ทรมาน แตกสลายก่อนลมหายใจขาดสะบั้น ความแค้นที่ครอบงำทำให้เขาไม่สนใจสิ่งที่บิดาเคยบอก "เราไม่ล้อเล่นกับความรัก" และคำเตือน "อย่าสร้างตราบาปให้คนบริสุทธิ์เพราะต้องการแก้แค้นแบโง่ ๆ" เขาจะทำแต่สิ่งที่เขาอยากทำ และจะไม่มีวันฟังคำสั่งใครทั้งนั้น

    ความทะนงตัวทำให้หย่งเต๋อลืมไปว่า ความรู้สึกของมนุษย์นั้นเปราะบาง หากถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว จะไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีก และไม่ตระหนักเลยว่า...สิ่งที่เขากระทำลงไปนั้น จะทำให้เขาต้องสูญเสียสายใยรักที่เธอมีให้เขาไปตลอดกาล!