เมื่อเห็นความอยุติธรรมอย่างยิ่งเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา ก็ได้แต่ตัดสินใจกระทำการอย่างหนึ่งอย่างใดไปตามจิตสำนึก ไม่มีแผน ไม่มีการไตร่ตรองล่วงหน้า และไม่ได้คิดถึงผลในอนาคต ไม่ได้คิด ไม่ได้ตั้งใจว่าจะต้องเสียสละ ไม่ได้คิดจะเป็นวีรชน
       ผมอดนึกถึง "คนจุดโคม" ในนวนิยายเรื่อง "เจ้าชายน้อย" ของอองตวน เดอ แซงเตก ซูเปรี ไม่ได้ คนจุดโคมทำ เพราะมันเป็นหน้าที่ โชคไม่ดีที่เขาต้องมีหน้าที่จุดโคม ทั้ง ๆ ที่เขาอยากต่จะนอน แต่เมื่อมีหน้าทีให้ทำก็ต้องทำไป....
       คนจุดโคมรุ่นแล้วรุ่นเล่ายังคงทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ต่อไป   ไม่ว่าคนอื่นจะพูดถึงมันอย่างไรก็ตาม !
       ไม่ว่าจะเป็นประชาธิปไตย หรือเผด็จการ พาร์ตเนอร์ ยังต้องทำมาหากินในอาชีพเดิมที่พึ่งพาระบบอุปถัมภ์และการคอร์รัปชั่นของข้าราชการ
       พวกเธออาสาสมัครทำงานโดยไม่รับเงินในช่วงวันสุกดิบก่อน 14 ตุลา
โดยมีเงื่อนไขประการเดียว    ต้องเป็นความลับกว่า 20 ปีที่ผ่านมา   สองมือที่บรรจุเสบียงให้กับขบวนประชาธิปไตยของพวกเธอไม่เคยถูกปลดปล่อยจากพันธนาการของยุติธรรมแห่งสังคมไทย

ภาค1. 14 ตุลาคม 2516
ภาค2. พฤษภาทมิฬ
ภาค3. ปฏิรูปการเมือง

คำนูณ สิทธิสมาน
เป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิด ภูมิลำเนาอยู่ละแวกหลังวัดประยูรวงศา
วาสเชิงสะพานพระพุทธยอดฟ้า
เลือกเรียนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในจังหวะสถานการณ์ที่คุกรุ่นด้วยการต่อต้านเผด็จการ ณ เวลานั้นจึงพัดพาชีวิตเข้าสู่กิจกรรมเคลื่อนไหวทางการเมืองและสังคมตั้งแต่แค่รู้ผลสอบเอนทรานซ์ ยังไม่มีสถานภาพนักศึกษาด้วยซ้ำ
เริ่มจากช่วยรุ่นพี่ในงานหนังสือเฉพาะกิจ "บันทึกลับจากทุ่งใหญ่" ของชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติ 4 สถาบันเมื่อเดือนพฤษภาคม 2516 และเมื่อเข้าสู่รั้วโดมได้เพียง 3 วัน ก็ร่วมเดินขบวนครั้งแรกเมื่อวันที่ 21-22 มิถุนายน2516
ทั้ง 2 เหตุการณ์ถือเป็นบทโหมโรงสำคัญของขบวนนักศึกษาก่อนกรณีวันที่ 14 ตุลาคม 2516
ช่วยงานฝ่ายสาราณียกร องค์การนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์(อมธ.) ในปี 2516 ก่อนจะขึ้นเป็นกรรมการบริหาร อมธ. ที่ตำแหน่งสาราณียกร อมธ. ในปีถัดไป
ในปี 2517 ต่อ 2518 ได้รับเลือกให้เป็นเลขาธิการศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย(ศนท.)
เมื่อพ้นจากตำแหน่ง แทนที่จะเข้าห้องเรียนฟังบรรยาย กลับเข้าสู่วิชาชีพสื่อมวลชน โดยการเป็นผู้สื่อข่าวพิเศษ นิตยสารจตุรัสรายสัปดาห์
จบปริญญาตรีนิติศาสตร์จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในปี 2520 ว่ายเวียนอยู่กับวงการนิตยสารรายสัปดาห์หลายฉบับที่มีอายุไม่ยืนยาว จึงตัดสินใจเข้าสู่บริษัทใหญ่ เป็นบรรณาธิการข่าวปริทรรศน์ หนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายสัปดาห์ เป็นบรรณาธิการอาวุโส และบรรณาธิการข่าวการเมืองและบรรณาธิการบทความ หนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน เป็นบรรณาธิการอาวุโส หนังสือพิมพ์วัฎจักรรายวัน
ปี 2535-2540 ใช้นามปากกา "รามบุตรี 516" ในคอลัมน์แนววิพากษ์วิจารณ์การเมือง โดยเสนอแนวความคิดการปฏิรูปการเมือง โดยใช้รูปแบบและท่วงทำนองการเขียนในลักษณะหน้า 4 หนังสือพิมพ์รายวันประเภท mass newspaper มาประยุกต์เพื่อเรียกร้องความสนใจจากผู้อ่าน
ปี 2535เป็นหนึ่งในนักหนังสือพิพ์ผู้ได้รับรางวัล "พฤษภาสื่อสร้างสรรค์" จากมูลนิธิสื่อสร้างสรรค์
ขณะนี้มีงานเขียนประจำในหนังสือพิมพ์สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์,หนังสือพิมพ์เนชั่นสุดสัปดาห์