นี่คือรวมเรื่องสั้นชุดที่สองของนักเขียนหนุ่ม "กนกพงศ์ สงสมพันธุ์" ซึ่งแสดงภาวะแห่งความเป็นมนุษย์อย่างเข้มข้น เป็นภาพแทนของคนผู้ยังยืนหยัดกับความสุขความภาคภูมิใจกับการได้กระทำสิ่งที่ตนเองรัก อันเป็นวิถีที่พวกเขาควรจะเป็น.. ชีวิตของคนชั้นต่ำที่ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อเงินตรา หน้าตา แต่สูญเสียความเป็นผู้เป็นคน คนในปางไม้ที่ละเอียดตีบรรทัดแต่ละเส้น เลื่อยไม้ทีละซีกใช้แรงงานของตนเองอย่างภาคภูมิใจ ท้าทายกับความโง่ของเลื่อยจักรที่เพียงแต่เอามือจับก็กินเนื้อไม้ได้ หรือไม่นั้นก็เดินทางไปใช้แรงงานในเหมืองแร่เป็นกุลีให้เขาโขกสับ แลกกับเงินและโลกแห่งการใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย คนเหล่านี้ใครคือคนใบเลี้ยงเดี่ยว ที่ล้มลุกคลุกคลาน หรือที่สุดแล้วคนทั้งสองประเภทต่างพ่ายแพ้ต่อกระแสทุนล้มและลุก เป็นใบเลี้ยงเดี่ยวยุคแล้วยุคเล่าไม่มีที่สิ้นสุด..

- บ่ายบัดซบ
- กลางฝนยามค่ำ
- อีกฝั่งฟาก
- พระราชาธิราช
- ในป่าลึก
- ชานชาลา
- เพื่อนระหว่างทาง
- วันรอ
- ผีจากภูเขา
- เด็กหนุ่มบนถนน
- ระหว่างทาง
- คนชั้นบน