"The Promise of Happiness จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด" หนังสือที่มีชื่อคล้องกันโดยบังเอิญกับปณิธานอันหาญกล้าของหัวหน้า คสช. ไทย สำหรับ "อาเหม็ด" ความสุขไม่เพียงถูก "ทึกทัก" ' ว่าเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิตมนุษย์ แต่ยังสร้างเงื่อนไขที่จำกัดความเป็นไปได้ในการใช้ชีวิตของมนุษย์เอง ผู้คนจำนวนมากเชื่อว่าตนเองรู้จักความสุข (ถึงแม้อาจไม่เคยประสบมัน หรือไม่สามารถพูดถึงมันอย่างเป็นรูปธรรมได้) และพร้อมที่จะดำเนินชีวิตตามเส้นทางที่จะพาตัวเองไปสู่ความสุขนั้น โดยความเชื่อดังกล่าวได้รับการหล่อเลี้ยง โดยกระบวนการเชิงสถาบันที่ทำให้แนวคิดนามธรรมอย่างความสุข กลายเป็นสิ่งที่ "จับต้องได้" (แม้จะยังเอื้อมไปไม่ถึง)

    ประเด็นต่าง ๆ ที่ถูกนำเสนอในหนังสือล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องใกล้ตัวในระดับชีวิตประจำวัน แง่มุมการวิเคราะห์ที่แหลมคมของ "อาเหม็ด" จะช่วยจุดประกายให้ผู้อ่านได้หันมาสำรวจตัวบททางสังคมและวัฒนธรรมเกี่ยวกับ "ความสุข" รวมไปถึงอารมณ์ความรู้สึกอื่น ๆ เช่น ความรัก ความเกลียด ความอับอาย เพื่อเปิดเปลือยให้เห็น "แอกอันหนักอึ้งของความสุข" ที่ทำงานผ่านมุมมองทางศีลธรรมและภาวะความรู้สึกต่าง ๆ ของผู้คน

บทที่ 1 : สถานการณ์ความสุข ณ ปัจจุบัน
บทที่ 2 : เฟมินิสต์ประสาทแดก
บทที่ 3 : บัณเฑาะก์กรรมหนัก
บทที่ 4 : ผู้อพยพผู้เศร้าโศก
บทที่ 5 : พรุ่งนี้วันสุข
บทสรุป : 100,000 สุข

- หนังสือเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของซีรีส์ พอกันที ปิ(ด)ตาธิปไตย / Damned Be Patriarchy