"จริยศาสตร์" หรือปรัชญาจริยะเป็นปรัชญาสาขาหนึ่งที่ว่าด้วยการแสวงหาความรู้เกี่ยวกับความดีสูงสุด การแสวงหาเกณฑ์ในการตัดสินความประพฤติของมนุษย์ว่าอะไรถูก อะไรผิด อะไรควร อะไรไม่ควร ซึ่งองค์กรวิชาชีพทางการศึกษาได้ตระหนักถึงความสำคัญจึงได้ประกาศเป็นสาระความรู้ เป็นสมรรถนะด้านคุณธรรมจริยธรรมอันเป็นสาระที่เกี่ยวข้องกับจริยศาสตร์เพื่อให้ทุกคนได้ยึดถือปฏิบัติเพื่อความดีสูงสุด สถาบันการศึกษาตั้งแต่ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานจนถึงระดับอุดมศึกษา ได้ตระหนักถึงความสำคัญของความดีอันเป็นผลลัพธ์จากการปฏิบัติจามคุณธรรมจริยธรรม จึงได้กำหนดเป็นสาระสำคัญไว้ในหลักสูตรแกนกลางเพื่อให้ได้ผู้เรียนที่พึงประสงค์ กำหนดไว้ในกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติเพื่อให้ได้บัณฑิตที่พึงประสงค์ การสร้างความรู้ความเข้าใจด้านคุณธรรมจริยธรรมเพื่อนำไปสู่การผลิตทรัพยากรบุคคลทุกระดับ จึงจำเป็นต้องศึกษาจริยศาสตร์ อันเป็นหลักการแสวงหาความรู้อย่างเป็นระบบ ในด้านพฤติกรรมการกระทำของมนุษย์ว่าดี หรือไม่ดี ควรหรือไม่ควร ซึ่งผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา หรือผู้ที่สนใจทุกระดับควรศึกษาให้เกิดความรู้ ความเข้าใจอย่างถ่องแท้

    จริยศาสตร์ : ปรัชญาจริยะสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา จึงเป็นหนังสือซึ่งเสนอเนื้อหาสาระจริยศาสตร์ที่สำคัญ ได้แก่ อภิจริยศาสตร์ จริยศาสตร์ปทัสถาน และจริยศาสตร์ประยุกต์ ที่สามารถนำไปใช้ประกอบการตัดสินใจ การให้เหตุผลทางจริยธรรม รวมทั้งได้เสนอแนวทางการประยุกต์ใช้สำหรับผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาในแต่ละประเด็น หนังสือเล่มนี้จึงทำหน้าที่เป็นสะพานของการจัดการความรู้ เชื่อมโยงให้ผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาได้แก่ ครูอาจารย์ ผู้บริหารสถานศึกษา ศึกษานิเทศก์หรือผู้ที่สนใจทุกระดับได้เข้าใจหลักจริยศาสตร์อย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น

บทที่ 1 บทนำ
บทที่ 2 ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับจริยศาสตร์
บทที่ 3 อภิจริยศาสตร์
บทที่ 4 จริยศาสตร์ปทัสสถาน
บทที่ 5 จริยศาสตร์ประยุกต์
บทที่ 6 จริยศาสตร์ของศาสนา
บทที่ 7 พุทธจริยศาสตร์