"รีสอร์ทกาแฟ" มีเอสเปรสโซ่รสเข้มข้น คาปูชิโน่รสนุ่มนวล และลาเต้รสกลมกล่อม ทว่าความเข้มข้นกลมกล่อมของกาแฟรสชาติเยี่ยมกลับเทียบกับ "น่านนที" ชายหนุ่มที่มีดวงตาสีกาแฟ ผิวสีกาแฟใส่นม รวมถึงร่างกายที่กรุ่นไปด้วยกลิ่นกาแฟหอมๆ ไม่ได้ แต่แล้ว "คุณน่าน" ที่ไว้ตัวจนใคร ๆ ต่างเกรงกลับลดตัวลงมาเป็นบาริสต้าประจำตัวให้กับ "คิริมา" ที่นอกจากจะหลงใหลในกาแฟแล้วยังตกบ่วงเสน่ห์ของเจ้าของรีสอร์ทกาแฟอย่างถอนตัวถอนใจไม่ขึ้น ความเสน่หาที่เริ่มต้นจากกลิ่นกาแฟหอมๆ แล้วเบ่งบานด้วยจุมพิตรสเข้มข้นจะทำให้นักเขียนนิยายที่ผันตัวมาทำงานเป็นเลขาชั่วคราวที่มีสัญญาจ้างงานเพียงสามเดือนค้นพบสิ่งใด อุปสรรคนานัปการที่คิริมาต้องเจอ ไม่ว่าจะเป็นหญิงสาวที่ทักทายเธอด้วยคำว่า "ร่าน!" หรือผู้หญิงที่ฉีกกระชากการทำงานครั้งแรกของเธอด้วยถ้อยคำเหยียดหยัน "เลขาของน่าน...น่าจะมีความสามารถมากกว่านี้นะคะ" หากนั่นยังไม่น่ากลัวเท่าคำขู่จากผู้ชายใจร้าย เอาใจยาก และขี้รำคาญเป็นที่สุด! ถ้าครีมทำน่านเสียใจคุณหนามจะแกล้ง แล้วเวลาคุณหนามแกล้งใคร คุณหนามแกล้งจริงๆ แกล้งแบบตั้งใจ คนที่ยิ้มแค่ปากหากตาไม่ยิ้มยังถามย้ำ อยากโดนแกล้งรึเปล่า