"ปฏิญาณมาเดี๋ยวนี้" ... "ตามแต่เจ้าดีกว่า ยอดรัก" ... "เทวะ! ข้าแต่จุฬาตรีคูณอันศักดิ์สิทธิ์" ... "หากองค์อริยวรรตทรยศต่อรักข้า โดยอุปภิเษกกับสตรีอื่นแล้วไซร้ ขอให้ท้าวเธอจงสิ้นพระชนม์ด้วยคมอาวุธ จากผลแห่งความทรยศข้า จุฬาตรีคูณจงเป็นสักขีพยานด้วยเถิด" ...ดารารายเอ่ยขึ้นด้วยสุรเสียงกังวานหนักแน่น ขณะจ้องดูอริยวรรตด้วยพระเนตรอันแวววาว จักรพรรดิหนุ่มแย้มพระสรวล ชะโงกไปจุมพิตพวงปรางนางแผ่วเบา... "ข้าขอปฏิญาณ" 

    "ลาก่อน อริยวรรต จุฬาตรีคูณคือสถานอันเป็นแหล่งรักของเรา เป็นสักขีพยานในคำมั่นสัญญา ความรักอภัยให้แล้วในทุกสิ่งทุกอย่าง...ดารารายกำลังรอ...รออริยวรรตอยู่ที่จุฬาตรีคูณแต่ผู้เดียว" 

- สุดยอดภารตะนิยายจากปลายปากกา "พนมเทียน" ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ปี 2540
- อมตะนิยายรักที่เขียนขึ้นในขณะอายุเพียง 17 ปี
- ภาพปกด้านหน้าเป็นฝีมือของสุรเดช แก้วท่าไม้ ศิลปินชั้นแนวหน้าของประเทศไทย