"ฉลาดสร้างได้ ถ้าใจมีธรรมะ" ไม่ได้หมายถึงวิธีสร้างความฉลาดทางสมองอย่างที่ชาวโลกใฝ่หากัน แต่เป็นความฉลาดทางปัญญาที่สามารถใช้ชีวิตให้มีความสุขและปราศจากทุกข์ได้ในทุกสถานการณ์ ความฉลาดทางปัญญาที่พระพุทธเจ้าทรงเน้นเป็นพิเศษก็คือ การรู้เท่าทันในมายาของการ "นึกคิดเป็นภาษา" เพราะในภาษาที่มนุษย์ใช้ เมื่อแสดงถึงกิริยาอาการใดๆ ก็จะต้องมีประธาน (อัตตา) เป็นเจ้าของกิริยาอาการนั้ๆ   เช่น เมื่อทุกข์ก็ต้องมีการนึกคิดว่า "เรา" เป็น "คนทุกข์"    ซึ่งถ้าหากรู้ไม่เท่าทันก็จะตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของมัน ทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่นจนเป็นอุปสรรคใหญ่หลวงต่อการหลุดพ้นได้ แท้จริงแล้ว ความทุกข์นั้นไม่ใช่ของเรา ไม่ได้เกิดจากเราทำ ไม่ได้เกิดจากคนอื่นทำ แต่เกิดจากกระบวนการของเหตุปัจจัยที่เป็นไปตามธรรมชาติ หากฉลาดจับประเด็นได้เช่นนี้ก็จะเป็นจุดประกายเริ่มต้นไปสู่ความพ้นทุกข์อย่างแท้จริง!

- หน้าแรกที่พึงอ่าน
- ฉลาดรู้จักโลกอันวิจิตร
- ฉลาดรักษาใจ ไม่กระสับกระส่าย
- ฉลาดในสิ่งที่เป็นไปได้
- ฉลาดรู้เหตุสุข-ทุกข์
- ฉลาดรู้จักคุณ โทษ และทางออก
- ฉลาดหาทางออก
- ฉลาดอย่างมีสติ
- ฉลาดที่จะมีความสุขกายสุขใจ
- ฉลาดในสติ เห็นนิมิตของจิต
ฯลฯ