"เวียงพิงค์ ลัดดาวัลย์" วัย 26 ปี กลับจากอเมริกาพร้อมปริญญาโทและลูกฝาแฝดวัย 5 ขวบคือ "เจเจ" และ "นานา" เพื่อมาดูแล "พ่อเลี้ยงพงษ์เทพ" พ่อบุญธรรมที่ป่วยหนักด้วยโรคหัวใจ เธอบอกกับคนงานใน ไร่ลัดดาวัลย์ และชาวบ้านในละแวกนั้นว่าเด็กฝาแฝดเป็นลูกของเธอ ทุกคนจึงเข้าใจว่าเวียงพิงค์มีสามีเป็นฝรั่งตั้งแต่ยังเรียนไม่จบแล้วเลิกกันไปจึงต้องหอบลูกกลับบ้านหลังเรียนจบ เวียงพิงค์จึงถูกซุบซิบนินทาตลอดหนึ่งปีที่กลับมาอยู่ที่ไร่ใน อำเภอแม่แจ่ม มีเพียงพ่อเลี้ยงพงษ์เทพ และ "ป้าจันทร์เที่ยง" แม่บ้านประจำไร่เท่านั้นที่รู้ความจริงว่าใครเป็นแม่ที่แท้จริงของเด็ก ๆ "วิรดา" พี่สาวคนโตเรียนจบแล้วไม่กลับเมืองไทยเพราะแต่งงานกับเศรษฐีคนไทยที่อยู่ในอเมริกา ที่สำคัญวิรดาไม่อยากกลับมาทำงานในไร่ของพ่อ ส่วน "วีรเทพ" พี่ชายคนรองหลังจากเรียนจบบินกลับมาเชียงใหม่ แต่ไม่เคยช่วยพ่อทำงานเพราะไม่ชอบชีวิตคนชนบทจึงเข้าไปอยู่ในตัวเมืองตามลำพังและเที่ยวเตร่ไปวัน ๆ ทั้งสองคนเป็นลูกที่แท้จริงของพ่อเลี้ยงพงษ์เทพ วีรเทพผลาญเงินไปกับการพนันและถูกตามทวงหนี้พนันบอลหลายล้าน 

    สามเดือนก่อนเขากลับมาหาพ่อและบอกให้ขายที่ดินของไร่เพื่อจะเอาส่วนแบ่งของตนเองไปใช้หนี้ แต่พ่อเลี้ยงพงษ์เทพไม่ยอมขายจึงเกิดมีปากเสียงทะเลาะกัน พ่อเลี้ยงช็อกหมดสติและไปสิ้นใจที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัด จากนั้นวีรเทพก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยโดยไม่ได้มาร่วมงานศพ สิ่งที่พ่อเลี้ยงพงษ์เทพทิ้งไว้คือพินัยกรรมยกสมบัติทั้งหมดให้เวียงพิงค์ซึ่งเป็นเพียงลูกสาวบุญธรรม ผู้คนจึงต่างสงสัยในตัวเวียงพิงค์ ซึ่งวิราดายอมรับตามพินัยกรรมโดยไม่ติดใจอะไร แต่สามีของวิรดาไม่พอใจพินัยกรรมของพ่อตา เพราะเขาคิดว่าคนที่ควรได้สมบัตินั้นควรเป็นลูกแท้ ๆ