หากมองย้อนกลับไปจากปีแรกมาถึงปัจจุบัน ตกใจไม่น้อยเลยว่า องค์กรเล็ก ๆ ที่อยู่ไกลปืนเที่ยง สามารถผลิตงานและถือกำเนิดรางวัลอันทรงคุณค่านี้ขึ้นมาท่ามกลางมรสุมหลากหลายลูกได้อย่างไร มองเผิน ๆ ถึงรางวัล อาจไม่มีอะไรโดดเด่นหรือสะดุดตามากนัก ซึ่งต่างจากชื่อรางวัล "เปลื้อง วรรณศรี" เป็นบุคคลสำคัญของประเทศและของโลก ไม่ต่างจาก ศรีบูรพา หรือ จิตร ภูมิศักดิ์ และคนอื่น ๆ ที่สมควรได้รับการเชิดชู โดยผ่านกระบวนการจัดประกวด แม้ว่าเงินรางวัลจะดูไม่มากมายอะไร ทว่า หากนับรวมในทุกประเภทแล้ว สี่ปีมานี้ เราใช้เงินในการจัดการไปล้านกว่าบาท..ล้านกว่าบาท..!! น่าตกใจไม่น้อยกับตัวเลข ว่าหามาได้อย่างไร ทำกันได้อย่างไร ไม่นับกำลังกาย เวลา และอื่น ๆ อีกมากมายกว่าจะแล้วเสร็จในแต่ละปี แต่ก็น่าภาคภูมิใจที่สโมสรวรรณศิลป์สุรินทร์เป็นอีกหนึ่งองค์กรที่สามารถผลิตหรือถือกำเนิดรางวัลอีกชิ้นขึ้นมาประดับวงการวรรณกรรม หรือได้เป็นพื้นที่แห่งการประลองยอดฝีมือของนักเขียนทั่วประเทศ

สารบัญ : เรื่องสั้น
- ซารียายืนยันว่ามีฝนตกเล็กน้อยกลางทะเลสาบ / พิณพิพัฒน ศรีทวี
- เรือบางลำยังไม่กลับจากทะเล / รมณ กมลนาวิน
- หมื่อถ่านสาม / สุริยา แดนลำโขง
- ข้ามสะพานแล้วเลี้ยวซ้าย ผ่านป้ายก็ถึงบ้าน / บุหลันบัณรสี
- วันฆาตกรรมพุ่มพวง / "เจริญขวัญ"
ฯลฯ

สารบัญ : บทกวี
- เสียงฝีเท้าในวันรายอฮัจญี / สันติพล ยวงใย
- นักประดิษฐ์คุณค่า / จันทร์ รำไร
- บ้านในบ้าน : มนุษยธรรมกับความต้องการทางกายภาพ / ปริญญ์ สระปัญญา
- ในเช้าของอีกวัน / เฟืองเขียว เกี้ยวบุหลัน
- ดอกไม้ / จามรี ตันไพฑูรย์ดิถี
ฯลฯ

- รางวัลเปลื้อง วรรณศรี ครั้งที่ 4 ประจำปี 2561