ดนตรีศตวรรษที่ 20 มีลักษณะทางดนตรีหลากหลาย ขณะที่ดนตรีลักษณะหนึ่งเกิดขึ้นแต่ยังไม่สูญหายไป ดนตรีลักษณะอื่นก็เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นเช่นเดียวกัน ซึ่งลักษณะทางดนตรีทั้งสองอาจแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง หรืออาจมีความคล้ายคลึงกันก็เป็นได้ ดังนั้นชื่อเรียกลักษณะทางดนตรีจึงมักเป็นชื่อของกระแส (-ism) หรือสำนวนดนตรี เช่น ดนตรีอิมเพรสชัน หรือดนตรีนีโอคลาสสิก มิใช่ชื่อของยุคดนตรีเหมือนกับยุคคลาสสิก หรือยุคโรแมนติก นอกจากนั้นดนตรีศตวรรษที่ 20 มีลักษณะทางดนตรีที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของนักประพันธ์แต่ละคน ซึ่งบทประพันธ์ของนักประพันธ์บางคนอาจไม่ได้จัดอยู่ในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง แต่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของนักประพันธ์คนนั้นๆ เอง

    ตำราเล่มนี้ให้ความสำคัญกับลักษณะเฉพาะตัวและวิวัฒนาการทางดนตรี รวมถึงวิธีการประพันธ์ของนักประพันธ์แต่ละคน มากกว่าเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์และบริบททางสังคม ส่วนเนื้อหาในตำราเล่มนี้จำกัดเฉพาะลักษณะดนตรีอะคูสติก (Acoustic Music) โดยไม่รวมถึงดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Music) อีกทั้งเรียงลำดับตามช่วงเวลาและเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น ดังนั้น เนื้อหาหลักๆ จึงแบ่งออกเป็น 4 ส่วน คือ บทนำ ดนตรีก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 ดนตรีระหว่างสงครามโลกทั้ง 2 ครั้ง และดนตรีหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 นอกจากนี้ผู้เขียนได้แนะนำบทประพันธ์ที่ควรศึกษาวิเคราะห์และอภิปราย รวมถึงแบบฝึกหัดในตอนท้ายในแต่ละบทเพื่อทบทวนความรู้ความเข้าใจอีกด้วย

ส่วนที่ 1 บทนำ
- บทที่ 1 ดนตรีโทนัล
- บทที่ 2 สำรวจลักษณะโดยรวมของดนตรีศตวรรษที่ 20
- บทที่ 3 ดนตรีชาตินิยม

ส่วนที่ 2 ดนตรีก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1
- บทที่ 4 ดนตรีอิมเพรสชัน
- บทที่ 5 ดนตรีเอกซเพรสชัน
- บทที่ 6 ดนตรีพรีมิทิฟ

ส่วนที่ 3 ดนตรีระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 และ 2
- บทที่ 7 ดนตรีนิโอคลาสสิก
- บทที่ 8 ดนตรีสิบสองเสียง

ส่วนที่ 4 ดนตรีหลังสงครามโลกครั้งที่ 2
- บทที่ 9 ดนตรีซีเรียลสมบูรณ์
- บทที่ 10 ดนตรีมินิมัล