"ความจำมันไม่เลือกเวลา ไม่เลือกบุคคล แต่มันใช้ความรู้สึกเป็นตัววัดว่าเราอยากจดจำหรือไม่ คนบางคนอาจมาแค่ไม่นาน แต่การกระทำทุกอย่างมันอยู่ในนี้... เสมอ" ธามเคาะนิ้วที่ขมับเช่นที่หญิงสาวเคยทำ

    เพราะเงื่อนไขการสมรสของ "ธาม" กับ "รติรส" เป็นไปเพราะทำตาม "จดหมายสั่งเสีย" ตั้งแต่แรก หน้าที่ตามที่ควรจะเป็นจึงถูกเพิกเฉยและเสมือนว่าต่างคนต่างอยู่...แม้จะอยู่ภายใต้เคหสถานเดียวกันก็ตาม นั่นก็เป็นอีกเหตุผลที่เขารังเกียจคู่หมั้นสาว และไม่ต้องการให้การสมรสนั้นสมบูรณ์ตามครรลองที่ควรจะเป็น ทว่า...ความหยิ่งจองหอง ความถือดี ความทระนงในเกียรติของรติรส และคําพูดเชือดเฉือนที่เธอฟาดฟันเขาก็เรียกร้องและท้าทายให้ชายหนุ่มอยากจะกําราบเธอในฐานะคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกัน แม้การหมั้นจะจัดขึ้นอย่างถูกต้องตามประเพณีและอยู่ในความเห็นชอบจากผู้ใหญ่ แต่สถานะของหญิงสาวกลับไม่ได้รับการเปิดเผยต่อสาธารณชน สงครามแห่งรักในบ่วงวิวาห์ของมหาเศรษฐีหนุ่มรูปหล่อหัวใจนํ้าแข็ง
กับคู่หมั้นสาวที่หยิ่งในเกียรติ สู้คนแบบถึงพริกถึงขิง แถมฝีปากยังคมกริบเป็นดั่งเช่นอาวุธร้าย...จะไปบรรจบกันที่ไหนได้ เมื่อการสัมผัสผิวกายเพียงแค่แผ่วๆ กําลังทําให้ "ความอดกลั้นของคนทั้งสอง" สิ้นสุดลง แต่ "ความสงสัย" ถึงสาเหตุที่แท้จริงที่รติรสยอมตกลงแต่งงาน ยังคงค้างคาใจธามอยู่เสมอนับตั้งแต่วันที่เขายอมรับเธอเข้ามาในชีวิต ว่าเพราะอะไร บิดาจึงได้ส่งเธอมาให้เขา...และอยากจะได้ตัวของเธอนัก ชนิดที่ยอมทุ่มสินสอดไม่อั้น!?