เมื่อสามปีก่อน ‘ตู้อวี้จาง’ ยอมละทิ้งครอบครัว เสียสละทุกสิ่ง เพื่อช่วยให้ผู้เป็นที่รักยิ่งได้ขึ้นครองบัลลังก์ แต่แล้วเมื่อคนรักกลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ กลับไม่เหลือแม้เพียงเศษเสี้ยวความรักที่เคยมีในยามกลางวัน... เขาคือใต้เท้าตู้ อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายผู้ยิ่งใหญ่ทรงอำนาจเหนือผู้คนนับหมื่นในยามราตรี...เขาเป็นเพียงนายบำเรอไร้ค่า เป็นที่ระบายอารมณ์ต้องทนทุกข์ทรมานจนหัวใจแทบกลั่นเป็นหยาดโลหิต เฝ้ามองดูคนที่รักสุดหัวใจกกกอดนางสนมผู้งดงามไว้เต็มอ้อมแขนสุดท้ายเขากลายเป็นเป้าหมายของความเกลียดชังจากราษฎรใครๆ ต่างเห็นว่าเขาคือผู้ที่ได้รับความรักความโปรดปรานอย่างล้นเหลือจากองค์จักรพรรดิมีเพียงตัวเขาที่รู้ว่าตนถูกย่ำยีอย่างโหดเหี้ยมขนาดไหนต่อให้รักลึกซึ้งเพียงใด...ก็ไม่สามารถอดทนต่อความอัปยศเช่นนี้ได้อีก...เช่นนั้นก็เดินจากไปเสียเถิด ไปให้ไกลแสนไกลจากความโหดร้ายที่ไร้หัวใจนี้...อันใดนะ...จักรพรรดิผู้นั้นเพิ่งจะรู้ตัวว่าทำผิดพลาดมากมายขนาดไหนอย่างนั้นหรือคิดจะไล่ตามภรรยา... หึ! ฝ่าบาท หนทางยังอีกยาวไกล ท่านก็คลานเข่าเดินเข้ามาเถิด!!