เมื่อแรกเริ่มนั้นผู้เขียนมีความตั้งใจจะกล่าวแต่เพียงเรื่องของระบบจัดการสังคม คือ ระบบรัฐสภารูปแบบที่แท้ โดยรวบรวมประเด็นสำคัญที่ได้พูดกันมาแล้วในการทำประชาพิจารณ์ยกร่างรัฐธรรมนูญฉบับที่ 16 บวกเข้ากับประเด็นแยกย่อยที่สำคัญอื่นๆ ผูกให้เป็นเรื่องเป็นราวเข้าให้ครบเป็นชุดเดียวกัน และพยายามหาเหตุผลมาอธิบาย แต่เหตุผผลรองรับรายละเอียดนั้นจำเป็นจะต้องมีความชัดแจ้ง อะไรถูกอะไรผิดต้องชัดเจน แต่ความถูกผิดของสังคมไทยเรายังเป็นปัญหา ดังนั้นเพื่อให้ตรงกันว่าอะไรที่สามารถใช้เป็นตัวตัดสินความผิดถูก ก็จำเป็นต้องเพิ่มภาคความคิดที่แท้ อันเป็นวิธีการใช้ความคิดแนวพุทธแท้เพิ่มเข้ามาและก็พบอีกว่าการเสริมสร้างความศรัทธาในเหตุผลตามแนวคิดของพุทธศาสนาจะเพิ่มขึ้นเมื่อสามารถอธิบายสรรพสิ่งได้ครบเป็นระบบด้วยเหตุนี้จึงมีปัจจัยเกื้อกูลเรื่องสมมติฐานระบบพหุมหาจักรวาลเพิ่มเข้ามาอีกหนึ่ง และเมื่อพูดมากถึงขั้นนี้แล้วก็ควรพูดต่อไปอีกหน่วยให้เพิ่มเข้ามาด้วย เหล่านี้แม้จะต่อกันเป็นเรื่องยาวแต่ก็เป็นการนำเสนอแนวทางแก้ต้นเหตุของมวลปัญหากันล้วนๆ นำหลักธรรมหลักปรัชญาอย่างครอบคลุมที่สุดมาสู่รูปธรรมความเป็นจริง ไม่บ่นและไม่พูดกัน ที่เรื่องระดับกลางจนถึงปลายแถวอันเป็นสิ่งที่มิอาจทำอย่างได้ผลให้รกลูกหูลูกตา คิดว่ามีประโยชน์เกินความคุ้มค่า

ภาคที่ 1 ระบบความคิดที่แท้
ภาคที่ 2 ระบบรัฐสภาที่แท้
ภาคที่ 3 การจัดการงานรากฐาน
ภาคที่ 4 ส่วนสร้างแรงจูงใจ