ใครๆ ต่างมองเธอเป็นนางฟ้า แต่สำหรับเขา เธอคือนางมาร หากแต่เป็นนางมารยอดเสน่หาของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น...ความเจ็บช้ำกล้ำกลืนทำให้ "ศุภสินี อาคิรัชน์" ต้องทำใจยอมรับอย่างไม่มีทางเลือก เมื่อคนที่เธอเฝ้ารัก เฝ้าหวง กำลังจูงมือคนที่เขารักเข้าสู่ประตูวิวาห์ หากแต่เมื่อฟ้าลิขิตไว้ให้เราคู่กัน อุปสรรคใดเล่าจะขวางกั้น ความวุ่นวายจึงบังเกิด แล้วอย่างนี้ "ภูมิภักดิ์ ดิรชญาธร" จะทำเช่นไรเมื่อผู้หญิงที่เขามอบตำแหน่งนางมารจอมวายร้ายให้ได้เปลี่ยนฐานะมาเป็น "'เมีย" 

    "ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีคุณสมบัติที่จะมาเป็นเมี่ยพี่ ถ้าอยากมากพี่จะสนองให้ แต่ในฐานะแค่นางบำเรอเท่านั้น ไม่ใช่เมียเก็บ เมี่ยน้อย พูดง่ายๆ คือไม่มีสิทธิ์ใช้คำว่าเมีย...จำไว้" ศุภสินีเกร็งไปทั้งร่าง โกรธ เกลียด ริษยาและอยากเอาชนะ จะร้องก็ร้องไม่ออก เขาตราหน้าเธอว่าไม่มีสิทธิ์ได้ใช้คำว่าเมีย ดูถูกว่าเป็นได้แค่นางบำเรอ ถ้าอย่างนั้น นางมารร้ายคนนี้จะลบคำสบประมาทนั้น เธอจะเป็นเมียเขาให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยน้ำตาก็ยอม!