บทกวีมิใช่เครื่องสนองความอยากได้ใคร่มีของกวีผู้หนึ่ง หากแต่เป็นเครื่องบรรณาการทรงคุณค่า ที่กวีผู้หนึ่งปรารถนาส่งมอบต่อมิตรมวลผู้อ่านผู้มีใจสบพ้องต่อบรรทัดอักษรอันรื่นรมย์ของเขา "ความมีอยู่ของบทกวีเล่มหนึ่ง" มีความสำคัญมากกว่า "ความมีอยู่ของกวีคนหนึ่ง" ยิ่งโดยเฉพาะบทกวี "นาฏกรรมจำนรรจ์" เล่มนี้ มิได้เพียงหมายที่จะให้มีอะไรในบทกวีเท่านั้น ทว่าความหมายของ "อะไร" ในบทกวีที่จะมีพลังหยั่งลึกลงถึง "ความมีอยู่" ในผู้อ่านและกาลเวลานั่นต่างหาก ที่สำคัญยิ่ง...

บทที่ 1 เสียงเรียกในกระแสสำนึก
บทที่ 2 ท่ามกลางฤดูกาลอันเหน็บหนาว
บทที่ 3 ในพงหญ้า ป่าหนาม และเปลวไฟ
บทที่ 4 ลมร้อนแห่งอำนาจ วิถีที่ผุกร่อน
บทที่ 5 ผู้ปรากฏ โอกาส ระหว่างเสี้ยวเวลา
บทที่ 6 กว่าจะรู้เดียงสาไร่นาชีวิต
บทที่ 7 นาฏกรมิติ ความมีอยู่บนปลายดาบ
บทที่ 8 เพลงพฤกษ์ พุธาร และปาฏิหาริย์หลังอัสนี
บทที่ 9 เขาหรือใคร พลิกไปอีกฟาก

- ผลงานกวีนิพนธ์เล่มใหม่ ของนักเขียน "รางวัลดีเด่น" งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ