การต่อสู้ของชาติพันธุ์ต่างๆ ที่เป็นชนกลุ่มน้อย ไม่ว่าจะเกิดขึ้นในประเทศใดก็ตาม จะเป็นการต่อสู้ที่ดำเนินปในลักษณะคู่ขนานเสมอ กล่าวคือเป็นการต่อสู้ด้านวัฒนธรรมเพื่อรักษาอัตตลักษณ์แห่งชาติพันธุ์ ควบคู่กับการต่อสู้ทางการเมืองเพื่อเรียกร้องสิทธิในการปกครองตนเองในระดับท้องถิ่น นอกจากนั้นทั้งบทความและบทสัมภาษณ์ที่เกี่ยวข้องกับประเด็นนี้ยังตอกย้ำให้เราเห็นได้อีกด้วยว่า การต่อสู้ของบรรดาชาติพันธุ์ต่างๆ ที่เป็นกลุ่มชนส่วนน้อยจะประสบผลตามความมุ่งหมายหรือไม่ มิได้อยู่ที่ประสิทธิภาพของพลังการต่อสู้ของชาติพันธุ์ต่างๆ หากแต่อยู่ที่พัฒนาการของการเมืองระหว่างประเทศ (ทั้งในระดับภูมิภาคและระดับโลก) ตลอดจนผลประโยชน์และท่าทีของกลุ่มประเทศมหาอำนาจ (ทั้งในและนอกภูมิภาค) ที่ต่างมีส่วนได้ส่วนเสียกับประเทศที่ประสบกับปัญหาเรื่องนี้ (เช่น พม่า) ว่า มหาอำนาจเหล่านี้จะยอมให้ความสำคัญกับเรื่องของข้อเรียกร้องของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ มากกว่าเรื่องของผลประโยชน์ด้านต่างๆ ของบรรดาประเทศมหาอำนาจที่มีในพม่าหรือไม่ ซึ่งในประเด็นนี้บทความและบทสัมภาษณ์ใน “ปลายของฟ้าฉาง” ล้วนยืนยันให้เป็นที่ประจักษ์ว่าการต่อสู้ของชนกลุ่มน้อยต่างๆ ของพม่าต่างก็เป็นเหยื่อเป็นเครื่องมือของการเมืองแห่งอำนาจ (power politics) ทั้งในพม่าในระดับภูมิภาคและระดับโลก....(จากปกหลัง)

- ลำดับเหตุการณ์ประวัติศาสตร์รัฐฉาน
- เส้นทางปฏิวัติไทใหญ่กับรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของพม่า
- ยุทธศาสตร์ปราบไทใหญ่ของผู้นำพม่า
- เปลี่ยนธงชาติพม่ากับอนาคตกลุ่มชาติพันธุ์
- คาถาหลวงพ่อเเขนดำ
- เส้นทางวัฒนธรรมไทใหญ่
- เส้นทางนักรบ เรื่องเล่าจากเจ้ายอดศึก
- จุ๋มผูอ๋อนโห-ชุมนุมความผันของเด็กไร้สัญชาติ
- การเปลี่ยนท่าทีสหรัฐฯ ต่อพม่า ในสายตาเจ้ายอดศึก
-สภารัฐฉานกับเเนวทางรับมือการเลือกตั้งพม่า
ฯลฯ