ปิน็อกกีโอเป็นเรื่องราวของเด็กชายเกเร ไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่เกียจคร้าน ชอบคบเพื่อนเลวๆ แต่เมื่อประสบปัญหาต่างๆ ก็พยายามศึกษาด้วยตนเองและพัฒนาตนเอง และด้วยความรักที่ได้รับและมีต่อพ่อรวมทั้งเทพธิดาในที่สุดเขาก็รู้จัดคิด มีสำนึก และพร้อมจะเป็นพลเมืองดีที่รู้จักสิทธิหน้าที่โดยสมบูรณ์ เรื่องราวของปิน็อกกีโอจึงเหมาะสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ด้วย เพราะแทรกปรัญญาชีวิตไว้เป็นตอนๆ เช่น
    ฅนเราต้องฝึกตนเรื่องการกิน อย่าทำตัวเป็นฅนจู้จี้เกินไปหรือเลือกกินแต่ของดีเกินไป ไม่มีใครรู้หรอกว่า อนาคตจะเกิดอะไรขึ้นในโลกนี้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
   และเพื่อให้เห็นว่าการพูดเท็จเป็นนิสัยเลวที่สุดเท่าที่เด็กพึงมีกอลโลดีก็ได้สร้างเรื่องจมูกยืดยาวออกมา จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของปิน็อกกีโอไป แต่กว่าปิน็อกกีโอจะเป็นฅนดีได้ ก็ต้องออกแรงและมีความตั้งใจ มีเจตนาดี จนทำให้เทพธิดาเห็นใจ

- ช่างไม้เชอร์รีพบไม้ท่อนหนึ่งที่ร้องไห้และหัวเราะได้เหมือนเด็กๆ
- ช่างเชอร์รี่ยกท่อนไม้ให้เจ๊ปเปตโตผู้เพื่อนเจ๊ปเปตโตจึงเอาไปทำเป็นหุ่นกระบอกวิเศษสามารถกระโดด ร้องรำทำเพลงได้
- เจ๊ปเปตโตกลับบ้าน ทำหุ่น และตั้งชื่อว่า"ปิน็อกกีโอ"หุ่นน้อยเริ่มซนทันที
ฯลฯ

ผู้แปล
กมลเดช สงวนแก้ว
จบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายสายศิลป์(ม.ศ.5) เมื่อปีพ.ศ.2510 ศึกษาต่อด้านอักษรศาสตร์ที่ประเทศอิตาลี และสหรัฐอเมริกาสำเร็จปริญญาโททางวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยโลโยลา มลรัฐหลุยเซียน่า สหรัฐอเมริกา
เคยทำงาน บริษัทท่องเที่ยว อาจารย์พิเศษในคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สอนวิชาคณิตศาสตร์ในมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ(ABAC) และเคยทำงานบริษัทผลิตยาระยะหนึ่ง
มีงานเขียนที่พิมพ์แล้วเช่น "ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากรีก/ละติน และบาลี/สันสกฤต สืบทอดมาในภาษาไทย Probability of card games and the Sequence counting กำเนิดของสามเหลี่ยมและสืบทอดมาเป็นพื้นที่' Sum of the First Integration( linear equations) by way of Integration method ' 'ITALIAe Thailandia 1995' (แปล) 'The Confessions of St.Augustine'
ปัจจุบันทำงานด้านส่งเสริมการลงทุนของชาวต่างชาติในประเทศไทย ช่วยงานศูนย์การแปลของคณะอักษรศาสตร์ ณ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นครั้งคราว และกำลังพิมพ์งาน'EUREKA-คณิตศาสตร์ ในชีวิตประจำวัน'กับ'St.Claire of Assisi' หนังสือเรื่อง"ปิน็อกกีโอ" นี้นับเป็นผลงานการแปลวรรณกรรมเยาวชนเรื่องแรก