ปลายทางออกของอุโมงค์แนวตั้งที่ทะลุผ่านเทือกเขาลีกก์ไป คือพื้นที่บ้านนอกคอกนาของเขตปกครองอัศวินออยเลนเบิร์ก ที่ดูยากจนเสียยิ่งกว่าเขตปกครองอัศวินบาวไมนสเตอร์ แม้จะตกใจจนพูดไม่ออก แต่เวลก็เดินหน้าขอความร่วมมือในการบริหารอุโมงค์ แต่ดูเหมือนนั่นจะหนักหนาเกินไปสำหรับพวกเขาที่ทำนาร่วมกับประชาชนในเขตพลางใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ฝ่ายเจ้าผู้ครองดินแดนจึงเสนอจะยกสิทธิ์ให้มาทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ แม้จะยุ่งยากเล็กน้อย แต่ก็ตกลงกันไว้ว่า เวล มาร์เกรฟไบรชเรอเดอร์ และอาณาจักรจะร่วมกันบริหาร ทว่า... "ท่านพ่อ! ท่านพี่! ยังสติดีกันอยู่ไหม! นี่เป็นโอกาสดีที่ตระกูลออยเลนเบิร์กจะได้สร้างผลงานนะ...!" ... "กาช่า" ลูกสาวของผู้ครองเขตที่ปรากฏตัวขึ้นกะทันหันหวังจะแก้ไขเรื่องนี้ เวลจึงต้องเหนื่อยใจไม่หยุดเหมือนเคย เล่ม 12 นี้ก็น่าจะโดนลากเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งยากอีกแล้ว!

บทที่ 1 ไม่มีทางบุกเบิกได้ง่ายๆ อยู่แล้ว
บทที่ 2 เขตปกครองอัศวินออมเลนเบิร์ก
บทที่ 3 สาวน้อยดาบคู่นักล่ามังกร
บทที่ 4 ไอ้พวกสมหวังในรักน่ะ ขอให้พรุ่งนี้หินตกใส่หัวตายไปเลย
บทที่ 5 นึกว่าตกลงกันได้แล้ว แต่ดันเกิดเรื่องไม่คาดคิด
บทที่ 6 ต้องพักค้างอยู่ในเมืองหลวงก็จริง แต่ขุนนางนี่ไม่เลือกวิธีการเลยแฮะ
บทที่ 7 ในที่สุดก็ถึงวันประลอง
บทที่ 8 เปิดใช้งานอุโมงค์
บทส่งท้าย ยามบ่ายของเมด ภาคพักค้างในคฤหาสน์ที่เมืองหลวง