"พระธรรมเจดีย์ (กี) (พ.ศ. ๒๔๕๑-๒๕๒๒)" อดีตเจ้าอาวาสวัดทองนพคุณ พระผู้ดำรงตนเป็นพระสงฆ์ต้นแบบ ผู้เคร่งครัดในวัตรปฏิบัติ นักพัฒนา โดยมีผลงานการพัฒนามากมาย ทั้งการบูรณปฏิสังขรณ์วัดทองนพคุณ และก่อสร้างถาวรวัตถุเพิ่มเติมหลายประการ โดยไม่เคยเรี่ยไรเงินจากประชาชน ผู้เคร่งในกฎระเบียบและวัตรปฏิบัติของหมู่สงฆ์ ทำให้วัดเป็นระเบียบเรียบร้อย เป็นที่ชื่นชมของประชาชน จนได้รับความไว้วางใจให้ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดธนบุรีเมื่อวันที่ ๑๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๑๒ และเป็นเจ้าคณะภาค ๔ ตั้งแต่วันที่ ๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๖

    ตลอดเวลาที่อยู่ในตำแหน่ง ท่านได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างสมบูรณ์แบบ จนสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (วาสน์ วาสโน) ยังตรัสชมเชยว่าท่านได้บริหารการคณะสงฆ์อย่างมีระเบียบแบบแผน เอาใจใส่ในภารกิจ ควรจะจำไว้เป็นแบบอย่าง และท่านถือเป็นพระหัวก้าวหน้าแห่งยุค                        

    "ส.ศิวรักษ์" นับเป็นฆราวาสธรรมกถึกของสังคมไทย ผู้มีความแยบคายในการแจกแจงธรรมะและถ่ายทอดนานาพงศาวดารฉบับมุขปาฐะ ที่ยากจะหาผู้ใดเสมอเหมือนจวบจนวันนี้ย่างเข้าวัยสนธยา และเมื่ออุบาสกปัญญาชนสยามผู้เลื่องชื่อเรื่อง "วิจารณ์พระ" เขียนถึงพระสงฆ์ผู้เป็น "ปรโตโฆสะ" รูปสำคัญของเจ้าตัวแล้ว ย่อมเป็นเรื่องน่าสนใจยิ่งว่าโยมลูกศิษย์คนสนิทนี้จะเขียนไว้ว่าอย่างไร พระธรรมเจดีย์ (กี มารชิโน) เป็น "ปรโตโฆสะ" รูปสำคัญที่สุดในฝ่ายบรรพชิตของ ส. ศิวรักษ์ สนิทสนมคุ้นเคยกันตั้งแต่ ส. ศิวรักษ์ บรรพชาเป็นสามเณรในช่วงสงครามมหาเอเชียบูรพา ที่วัดทองนพคุณ

    ผลงานเรื่อง "พระธรรมเจดีย์ พระผู้ใหญ่ที่ไม่กะล่อน" ชิ้นนี้ "ส. ศิวรักษ์" เขียนอุทิศแด่พระอาจารย์เจ้าคุณตั้งแต่ก่อนท่านมรณภาพ ที่ให้ชื่อเล่มนี้ว่า พระธรรมจดีย์ พระผู้ใหญ่ที่ไม่กะล่อน นั้น ก็เพื่อเป็นการยืนยันว่าเวลานี้ ความกะล่อนได้แพร่ขยายเข้าไปในทุกวงการแล้ว ทั้งทางด้านอาณาจักรและศาสนาจักร

    การเขียนหนังสือเล่มนี้เพื่อเป็นการอุทิศในฐานะผู้เสนอและสนองงานของท่านพระธรรมเจดีย์บูชาคุณองค์ท่าน ผู้ซึ่งเป็นที่เคารพรักและสักการะของข้าพเจ้าเป็นอย่างสูง อันยากที่จะหาพระเถระรูปใดเข้ามาแทนที่ได้ พระเรียบร้อย พระตรง พระดีที่เสียสละ เวลานี้เราก็ยังพอมีสมภารและพระสังฆาธิการ ผู้สามารถ เราก็ยังพอหาได้ แต่จะให้ได้คุณภาพทั้งสองนี้รวมอยู่ในรูปเดียวกัน ทั้งยังทุ่มเทพลังทั้งมวลเพื่อรับใช้พระศาสนา โดยทำงานอยู่ในระบบอย่างมุ่งผลอันไพบูลย์เพื่ออนาคตของวงการคณะสงฆ์นั้น เราอาจหากันไม่ได้อีกแล้วก็ได้

๑. อารัมภบท
๒. สภาพคณะ ๓ ฯลฯ เมื่อ ๓๕ ปีก่อน
๓. สภาพวัดทองนพคุณเมื่อ ๓๕ ปีก่อน
๔. พระผู้ใหญ่ในวัด
๕. ความสัมพันธ์ส่วนตัว
๖. สร้างหอสมุดภัทรานุสรณ์
๗. กิจการด้านปริยัติ
๘. ปรับปรุงบุคลากรภายในวัด
๙. ปรับปรุงถาวรวัตถุภายในวัด
๑๐. เจ้าคณะจังหวัดธนบุรี
๑๑. เจ้าคณะภาค ๔
๑๒. การงานในระยะยาว
๑๓. สมณศักดิ์
๑๔. บทสรุป

- ภาคผนวก
- มงคลธรรมิกวาท
- ชีวิตอุดม
- ความอ่อนแอและความเสื่อมโทรมของคณะสงฆ์ไทยและทางออกจากสภาพปัจจุบันอันรวนเร