เมื่อครั้งเป็นนักเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 6 มีวิชาแต่งความ ครูอ่านหนังสือเรื่องใดเรื่องหนึ่งซึ่งไม่ยาวมากนักให้นักเรียนฟัง 2-3 เที่ยว แล้วให้นักเรียนจำความจากเรื่องนั้นไปเรียบเรียงมาให้ครูตรวจว่าจะได้เรื่องถูกต้องครบถ้วนหรือไม่ แต่คราวหนึ่งครูผู้สอนเปลี่ยนวิธีการใหม่ คือแทนที่จะอ่านเรื่องจากหนังสือให้นักเรียนฟังอย่างเคย ครูได้กำหนดหัวข้อให้นักเรียนเขียนเรื่อง ดอกบัว โดยให้นักเรียนไปค้นคว้าหาความรู้มาเขียนด้วยตนเอง ปรากฏว่าเรื่องดอกบัวของผู้เขียนได้รับคำชมว่าเขียนได้ดี ทำให้ผู้เขียนเกิดความคิดว่า เรื่องเกี่ยวกับดอกไม้ใบหญ้าก็มีเรื่องสนุกน่าเขียนอยู่มาก

    หนังสือ "พฤกษนิยาย" ไม่ใช่ตำราพฤกษศาสตร์ แต่เป็นเรื่องของต้นไม้ที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ ศาสนา ประเพณี และความเชื่อของมนุษย์ ตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์จนถึงทุกวันนี้ ท่านที่เคยอ่านต่างเห็นพ้องกันว่า หนังสือพฤกษนิยายเป็นหนังสือที่ให้ความรู้รอบด้านและอ่านสนุก

- กรรณิการ์
- กระทุ่ม
- กล้วย
- กะเพรา
- กัลปพฤกษ์
- กาแฟ
- กุศะและหญ้าคา
- โกสน
- ขมิ้น
- ข้าว
ฯลฯ