งานเขียนอิงประวัติศาสตร์ใดใด ล้วนไม่อาจหลีกเลี่ยงข้อจำกัดและความเอนเอียงของผู้เขียน ประกอบกับสามก๊กเป็นเรื่องอ่อนไหวยิ่ง ในความรู้สึกของคนทั้งหลาย คำวิจารณ์ของข้าพเจ้าอาจเอนเอียงไปทางวุยก๊กหรือจิ้นก๊กมากกว่า แต่มองในแง่ความหมายบางประการ นี่คือจุดมุ่งหมายขอข้าพเจ้าด้วย ในเมื่อความเอนเอียงของตัวเอง

   เป็นเรื่องหลีเลี่ยงไม่ได้...วิธีแก้ของข้าพคือ พยายามเสนอข้อเท็จจริงให้มากที่สุด และพยายามทำให้คำวิจารณ์ของข้าพเจ้ามีลักษณะ "อัตวิสัยโดยสัมพันธ์" ข้าพเจ้าเห็นว่า วิธีนี้น่าจะดีกว่าการพยายามเขียนถึงเหตุการณ์จริงในประวัติศาสตร์แบบ "อัตวิสัย" บนพื้นฐาน บนพื้นฐาน "ความนิยมชมชอบส่วนตัว" แล้วค่อยวิจารณ์อย่าง "ภววิสัย"    ด้วยท่วงทำนอง "สุขุมคัมภีรภาพ" ...(จากปกหลัง)

1. ความเสื่อมของราชวงศ์ตงฮั่น
2. อวสานตั๋งโต๊ะ
3. จุดจบของอ้องอุ้น
4. โจโฉแก้แค้นโตเกี๋ยม
5. จากเตียงฮันสู่ฮูโต๋
6. บุกเบิกไร่นา
7. อำนาจดลแยกทาง
8. ปูทางให้โจโฉ
9. ยุทธการกัวต๋อ
10. อวสานสกุลอ้วน
ฯลฯ