ฆราวาสชั้นเลิศ
คหบดี!   กามโภคี (ฆราวาส) ผู้ใด
(1) แสวงหาโภคทรัพย์โดยธรรม โดยไม่เครียดครัด (เกินไป จนทรมานตน),
(2) ทำตนให้เป็นสุข ให้อิ่มหนำ,
(3)แบ่งปันโภคทรัพย์บำเพ็ญบุญ,
(4)ไม่กำหนัด ไม่มัวเมา ไม่ลุ่มหลง.
มีปกติเห็นโทษ มีปัญญาเป็นเครื่องสลัดออก
บริโภคโภคทรัพย์เหล่านั้นอยู่;
คหบดี! กามโภคีจำพวกนี้ เป็นกามโภคีชั้นเลิศ ชั้นประเสริฐ
ชั้นหัวหน้า ชั้นสูงสุด ชั้นบวร กว่ากามโภคีทั้งหลาย, เปรียบเสมือน
นมสดเกิดจากแม่โค นมส้มเกิดจากนมสด เนยข้นเกิดจากนมส้ม
เนยใสเกิดจากเนยข้น หัวเนยใสเกิดจากเนยใส;
หัวเนยใสปรากฏว่าเลิศกว่าบรรดารสอันเกิดจากโคทั้งหลายเหล่านั้น, ฉันนั้น.

ทสก. อํ. ๒๔/๑๘๘/๙๑.

ฆราวาสชั้นเลิศ
วิธีตรวจสอบว่า เป็นคำของพระผู้มีพระภาคเจ้าหรือไม่
1. ฆราวาสคับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลี
2. การดำรงชีพชอบโดยทิศ 6 ของฆราวาส
3. การตอบแทนคุณมารดาบิดาอย่างสูงสุด
4. ภัยที่แม่ลูกก็ช่วยกันไม่ได้
5. สิ่งที่ทุกคนปรารถนาจะได้
6. ความอยากเป็นเหตุแห่งความทุกข์
7. ทุกข์ที่เกิดจากหนี้
8. หลักดำรงชีพเพื่อประโยชน์สุขในวันนี้
9. เหตุเจริญและเหตุเสื่อมแห่งทรัพย์ 4 ประการ
10. หลักดำรงชีพเพื่อประโยชน์สุขในเวลาถัดต่อมา
11. ฆราวาสชั้นเลิศ
12. นรกที่ร้ายกาจของมนุษย์
13. วาจาของสัตบุรุษ
14. วาจาของอสัตบุรุษ
14. วิธีปฏิบัติทางจิต เมื่อถูกติเตียนหรือทำร้ายร่างกาย
16. การวางจิตเมื่อถูกกล่าวหา
17. วาจาของสะใภ้ใหม่
18. วาจาที่ไม่มีโทษ
19. คู่บุพเพสันนิวาส
20. ภรรยา 7 จำพวก
21. มนุษย์ผี
22. เข้าใจเรื่องกรรม เรื่องควรทราบเกี่ยวกับกรรมทั้ง 6 แง่มุม
23. กรรมเปรียบด้วยก้อนเกลือ
24. กรรมที่เป็นไปเพื่อความสิ้นกรรม
25. วิธีดับกรรม
26. วิบากกรรมอย่างเบาของหมู่สัตว์
27. ฉลาดในเรื่องกรรม
28. วินิจฉัยกรรม
29. การบวชที่ไร้ประโยชน์
30. สังฆทานดีกว่า!
31. ห้ามผู้อื่นให้ทาน ชื่อว่าไม่ใช่มิตร
32. ผลแห่งทาน
33. ทาน ที่จัดว่าเป็น มหาทาน
34. เหตุที่ทำให้เป็นผู้มีรูปงาม, มีทรัพย์มากและสูงศักดิ์
35. ผู้ให้โภชนะ
36. กัลยาณมิตร คือ อริยมรรค
37.สังสารวัฏ ไม่ปรากฏที่สุดแก่สัตว์ผู้มีอวิชชา
38. น้ำตาที่เราได้ร้องไห้มาแล้วทั้งหมด
39. สุข ทุกข์ ที่เราได้ประสบมาแล้วทุกๆ รูปแบบ
40. ที่รักที่เจริญใจในโลก
41. ทางแห่งความสิ้นทุกข์

หนังสือ “พุทธวจน ฉบับ ฆราวาสชั้นเลิศ”
ได้จัดทำขึ้น ด้วยปรารภเหตุที่ว่า หลายคนยังเห็นคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า เป็นสิ่งที่ยาก หรือเป็นสิ่งที่ไกลตัว เกินไป ทำให้มีน้อยคนนักที่จะหันมาใส่ใจศึกษาคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าอย่างจริงจัง ทั้งๆ ที่พระองค์ได้ตรัสไว้แล้วว่า คำสอนที่พระองค์ตรัสสอนทั้งหมดนั้น บริสุทธิ์ บริบูรณ์แล้วสิ้นเชิง อีกทั้งคำสอนนั้น ยังเป็นสิ่งที่เรียกว่า “อกาลิโก” คือใช้ได้ไปตลอด ไม่มีคำว่าเก่าหรือล้าสมัย และใช้ได้กับบุคคลทุกคน อันจะเห็นได้จากในสมัยพุทธกาลที่พุทธบริษัท 4 ทั้งหลายนั้น มีคนจากหลายชาติและวรรณะ นอกจากนี้พระองค์ยังได้ตรัสอีกว่า บุคคลที่ท่านตรัสสอนนั้น มีตั้งแต่ พรหม เทวดา ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ไปจนถึงปุถุชนคนธรรมดาทั่วไป และทุกคนนั้น เมื่อนำคำสอนของพระองค์ไปปฏิบัติแล้ว ก็สามารถแก้ทุกข์หรือดับทุกข์ให้กับตนเองได้ทั้งสิ้น.