รัชศกหงอู่ปีที่ 31 (ค.ศ.1398) จักรพรรดิหมิงไท่จู่สวรรคต "จูอวิ่นเหวิน" ขึ้นครองราชย์ เปลี่ยนชื่อรัชศกเป็นรัชศกเจี้ยนเหวิน ทรงพระนามว่าจักรพรรดิ "หมิงฮุ่ยตี้" ปีที่สองแห่งรัชกาล "จูตี้ เยียนหวาง" หนึ่งในผู้มีอำนาจแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาหวาง ใช้ข้ออ้าง "ขจัดขุนนางชั่วข้างพระวรกาย" กรีธาทัพ นำกองกำลังจิ้งหนานยกพลลงใต้ ก่อสงครามยืดเยื้อถึงสามปีฝ่าทะลวงถึงเมืองหลวงหนานจิง ทุ่มเทบริหารประเทศให้รุ่งเรืองสามปี เปี่ยมไปด้วยโลหิตอันร้อนระอุคิดพัฒนาชาติ กลับแลกมาด้วยการถูกอาแท้ ๆ ของตนยกทัพประหัตประหาร บรรดาขุนทัพพิทักษ์เมืองที่ยังมิทันรบก็ยอมสยบ เผชิญหน้ากับทหารและม้าศึกนอกกำแพงเมือง จูอวิ่นเหวินทรงอับจนหนทาง จำต้องจุดไฟเผาพระราชวัง ครั้นจูตี้เข้าเมือง เห็นเพียงกองเพลิงเผาผลาญวังหลวงลุกโชติช่วงทะลุชั้นฟ้า แต่กลับไม่พบร่องรอยของจูอวิ่นเหวินเลยแม้แต่น้อย จูอวิ่นเหวินหายไป ณ แห่งหนใดกันแน่? มวลหมู่ศิษย์เหมาซานปรากฏในยุทธภพอีกครา ปริศนาแต่โบราณกาลจะคลี่คลายอย่างไร? ติดตามพร้อมกันในเล่ม!