ผมรับราชการกระทรวงมหาดไทย กรมการปกครอง เป็นเสลาสามสิบเก้าปี ทำงานจริงๆ สามสิบหกปี ได้วันทวีคูณอีกสามปี รวมเบ็ดเสร็จสามสิบเก้าปี
ผมตั้งใจมานานแล้วว่า จะเขียนชีวิตการทำงานในรูปสารคดีชีวิต เพื่อเป็นการจารึกความทรงจำให้เพื่อนข้าราชการชั้นหลังๆ ได้ศึกษาเรียนรู้ ข้าราชการฝ่ายปกครองในอดีต เขาทำงานกันอย่างไรแตกต่างจากยุคไฮเทคในอนาคตมากน้อยเพียงไร

    เหมือนครั้งผมเขียน นวนิยายเรื่อง "ปลัดหนุ่ม" ซึ่งปัจจุบันน่าจะเป็นประวัติศาสตร์การทำงานของจ้าราชการในยุคสี่สิบปีก่อนหน้านี้ไปแล้ว แม้จะเป็นนิยาย แต่ก็มีความจริง สถานการณ์จริงผู้คนจริงปรากกอยู่ เพื่อบันทึกเรื่องราวในยุคสมัยนั้น ต้องขอขอบคุณ บัณฑิต จันทศรีคำ บรรณาธิการนิตยสารเนชั่นสุดสัปดาห์ที่เปิดโอกาสให้ผมร่ายยาวประวัติชีวิตก็น่าจะเป็นข้าราชการอีกผู้หนึ่งที่ได้รับกียรติให้เขียนประวัติตนเองในนิตยสารมีชื่อ เป็นที่ยอมรับในระดับประเทศ "เนชั่นสุดสัปดาห์" ผมรีบลุกขึ้น คว้ากระเป๋าเดินทางวางไว้บนที่เก็บเหนือศรีษะ ยิ้มให้หญิงสาวเป็นการขอบคุณอีกครั้งหนึ่ง แล้วก้าวลงจากรถ ผมรีบก้าวข้ามถนน เดินผ่านสนามหญ้าขึ้นชั้นสองอาคารที่ว่าการ รายงานตัวต่อปลัดอาวุโส

- แรกบิน
- บ้านนาป่าเขา
- หุบเขาในสายหมอก
- หมู่บ้านและชีวิต
- กายและใจที่แข็งแกร่ง
- ย่ำไปในแดนสีชมพู
- นายที่รัก
- ไฟป่า แล้งร้อนในอดีต
- แม่หญิงที่แข็งแกร่ง
- การชุมนุมที่อนุสาวรีย์หนานทิพย์ช้าง
- เกมอำนาจ
- ปลัดกระทรวงที่เคยรู้จัก
- เจ้านายผู้โหมงานหนัก