"ย.จ.ด. (The BFG)"  "โรอัลด์ ดาห์ล" เขียนเรื่องนี้ โดยสวมบทบาทของตัวเอกคือ "ย.จ.ด." ตลอดทั้งเรื่องผู้อ่านจะรู้ว่า เขามีทัศนะต่อโลก ต่อผู้ใหญ่ และเด็กอย่างไร..

    "โรอัลด์ ดาห์ล" เขียนเรื่องสั้นแนวระทึกขวัญได้น่าตื่นเต้นเร้าใจ ชวนติดตาม ขณะเดียวกันก็เขียนเรื่องเด็กได้สนุกสนาน มีแง่คิด "ย.จ.ด." ก็เสมือนได้นำจุดเด่นของเรื่องระทึกขวัญมาผสมผสานกับจินตนาการเหนือจริงได้อย่างแนบเนียน น่าทึ่ง ตื่นเต้น เร้าใจ และเต็มไปด้วยอารมณ์ขันตั้งแต่ต้นจนจบ "โรอัลด์ ดาห์ล" เป็นพระเอกในเรื่องอย่างไม่ขัดเขิน และไม่เกินความจริง เขาได้ชักนำเด็กทั้งหลายให้เดินทางไปในโลกแห่งจินตนาการ โลกแห่งความคิดฝันที่ไม่หลุดพ้นจากความเป็นจริง เขาเสนอตัวเป็นมัคคุเทศก์แก่เด็ก ๆ มัคคุเทศก์ผู้สามารถสารพัด แต่เป็นผู้อ่อนน้อมถ่อมตนและอ่อนโยนยิ่งนัก ในตอนท้ายผู้อ่านจะได้รู้ว่า เขาคิดแปลก ๆ และมีอารมณ์ขันมากเพียงไหน ความปรารถนายิ่งใหญ่อันสำคัญที่สุดในชีวิตยักษ์ใจดีคืออะไร เนื่องจากจินตนาการเหนือจริงเรื่องนี้ไปไกลขั้นที่ใช้ภาษาพิเศษของยักษ์ การแปลภาษาไทยจึงถอดความให้ใกล้เคียงต้นฉบับเดิมมากที่สุด ดังนั้น ภาษายักษ์ที่ใช้จึงผิดแผกแตกต่างไปจากภาษาไทยมาตรฐาน ภาษายักษ์ในเรื่องนี้เป็นภาษาไทยที่ไม่ถูกต้อง (เฉพาะที่ยักษ์ใช้) อิงจากพจนานุกรม Oxford Roald Dahl Dictionary

- ชั่วโมงต้องมนตร์
- ใครกัน
- คว้าเอาตัวไป
- ถ้ำ
- ย.จ.ด.
- พวกยักษ์
- หูวิเศษ
- แตงสน็อซซ์
- ยักษ์สีเหลือ
- น้ำฟร็อบสก็อตเติ้ล และเสียงดังปูดป้าด
ฯลฯ