เมื่อหนุ่มโหดเจ้าของแผงหมู เกิดเอ็นดูแมวดำที่มานอนพะงาบๆอยู่ข้างเขียง พรหมลิขิตก็เริ่มชักพาให้เขามาพบกับสัตวแพทย์สาวปากร้าย จนเขามีความคิดที่จะยัดเยียดความเป็นแฟนให้กับเจ้าหล่อน เพื่อหวังจะปราบพยศ
“ คุณไม่มีอะไรทำหรือไงนะตาหนวด ถึงได้วีดีโอคอลมากวนฉันทุกคืนอยู่แบบนี้”
ขวัญยิหวาตวาดแว๊ดใส่วีดีโอคอลอย่างไม่ไว้หน้า คนตัวใหญ่ที่นอนคุยสายอีกฝั่งหนึ่งอยู่บนเตียงตัวเอง จึงตัดสินใจงัดไม้ตายออกมา ด้วยการค่อยๆเปิดผ้านวมที่คลุมไว้หลวมๆตรงช่วงไหล่ออก เผยให้เห็นร่างน้อยๆสีดำสนิทที่กำลังจ้องมองเธอผ่านวีดีโอตาเขม็ง
“ เงี้ยววววว” ปิ๊ดปี๋ร้องทัก คุณหมอสาวฟังแล้วถึงกับใจอ่อนยวบ...
“อย่างที่เห็นนี่แหละ ผมก็ไม่อยากโทรมาหาคุณนักหรอก แต่ปิ๊ดปี๋งอแงมาก คงคิดถึงแม่มันน่ะ เลยร้องอ้อนให้พ่อโทรมาหา” เขาพูดไปหอมหน้าผากแมวไปหน้าตาเฉย
“โอ๋ๆ ไม่งอแงนะครับลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มาเจอแม่แล้วนะ” ขวัญยิหวาเผลอตอบมารยาแมวจนเข้าตามเกมของเขาไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อได้ยินดังนี้แล้ว พสุธาจึงได้ที
“ยอมรับแล้วนะ ว่าเป็นแม่”
“ห๊ะ อะไรนะ?”
“ก็ตะเองไง ยอมรับแล้วนี่ ว่าเป็นแม่ไอ้ปิ๊ดปี๋” เขาทึกทักแล้วชิงพูดต่อก่อนที่เธอจะตอบกลับ
“ ตะเองเป็นแม่ ส่วนเค้าก็เป็นพ่อ งั้นแสดงว่าเรา... แหม...เค้า เขินจังเลยอะที่รัก”
“เลอะเทอะ! ไอ้คนบ้า ไอ้โจรใต้ ไอ้ขี้ตู่!”