ร้อยเอกราชตระกูล ฉายา 'พญามัจจุราช' หวังจะกินหญ้าอ่อน เพราะเธอช่างอ่อนหวานไปหมดทั้งตัว...ช่างน่ากิน เอ๊ย! น่าทะนุถนอม รอคอยเธอด้วยความอดทนมานานหลายปี งานนี้ผู้กองใหญ่จึงยอมทุ่มหมดทั้งตัวและหัวใจ

----------------------------------------------

ผู้กองใหญ่หลุบสายตามองสาวน้อยที่คุดคู้กายอยู่ใต้โต๊ะ มือน้อยๆทั้งสองข้างยกขึ้นกอดอกปกปิดทรวงอกอิ่มแทนชุดชั้นในที่ถูกมือซุกซนถอดออกเมื่อครู่ เธอตวัดสายตาเหมือนผีร้ายอาฆาตแค้นตามมาทวงวิญญาณ...มองใบหน้าหล่อเหลา

ไม่ยักรู้ว่าน้องลินดุเป็นด้วย แต่จะมองมุมไหนก็ยังน่ารักไปหมดทั้งตัว

ผู้กองหนุ่มคลี่ยิ้มชอบใจแกมขบขัน เสียดายเหลือเกินที่มี ‘มาร’ มาขัดขวางความสุขเสียก่อน เมื่อกี้แค่ใช้มือวัดก็รู้แล้วว่าสาวน้อยของเขาเป็นพวกซ่อนรูป เต็มไม้เต็มมืออย่างนี้ต้องคับดีแน่ๆ

นลินญาถลึงตาดุดันเหมือนแม่เสือใส่ ‘โจรราคะ’ ที่มีแววตาหื่นกระหาย คนที่ถูกยัดเยียด ‘อาชีพใหม่’ ให้โดยไม่รู้ตัวตีสีหน้าไร้ความผิด ก่อนจะดึงสายตากลับมามองคนที่นอนอยู่บนโซฟา

“สายฟ้ามีอะไร”

ถ้าไม่มีอะไรเขาจะได้ ‘วัดตัว’ น้องลินต่อ

ดีกรีของ ‘ความหื่น’ ที่ถ่ายทอดจากรุ่นพ่อสู่รุ่นลูกนั้นไม่ได้เจือจางลงแม้แต่นิดเดียว