“หน้าตาก็ดีทำไมเป็นพวกชอบสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวคนอื่นนะ”
ลักษณ์ณารา ประเมินคุณสมบัติของ การ์เร็ต แบล็ค CEO สุดหล่อเจ้าของโรงแรมห้าดาวในหลายประเทศ ทว่าชื่อเสียที่ชอบยุ่งกับผู้หญิงที่มีสามีแล้วทำให้เธอต้องส่ายหน้า แต่เธอจำเป็นต้องข้องเกี่ยวกับเขาเพราะคอยกันไม่ให้คนอย่างเขามาวุ่นวายกับเพื่อนรักของเธอ เธอเองก็ไม่อยากตัดสินคนสักคนด้วยคำพูดของคนอื่น   เช่นเดียวกับที่เธอเคยเป็นมา
“คุณจะกลับจริงๆ เหรอ”   เขาถามอย่างแปลกใจ
“ค่ะ”   เธอพยักหน้ารับแล้วยิ้มที่มุมปาก “ฉันแค่มากันท่าไม่ให้คุณลากผู้หญิงคนไหนมาทำร้ายจิตใจก็เท่านั้นเอง”
“ห๋า!!”   เขาตกใจจนปล่อยข้อมือเธอออก แต่ลักษณ์ณาราส่ายหน้าไปมา
“ขอโทษที่ทำให้เสียความรู้สึกนะคะ”   เธอแสร้งทำหน้าสำนึกผิดทั้งที่กลั้นยิ้มเต็มที่
“ถ้าคุณไม่หลงเสน่ห์ผม ทำไมต้องรีบกลับล่ะหรือกลัวใจตัวเอง”
“คุณต่างหากล่ะที่ต้องระวังจะหลงเสน่ห์ของฉัน”
คำพูดเชิญท้าทายกับลมหายใจผ่าวร้อนของเขา   เมื่ออยู่ใกล้ชิดยิ่งทำให้เห็นว่าดวงตาของเขาดูลึกลับและมีเสน่ห์ไม่น้อย    คำพูดที่เหมือนท้าทาย คล้ายเล่นเกมจ้องตาหากมีใครหลบตาก่อนก็จะเป็นคนแพ้   และแน่นอนว่าทั้งสองคนสะกดคำว่า “แพ้” ไม่เป็น.