"ฤๅสักแต่ว่าเป็นนารี" เป็นนวนิยายที่ "ศรีฟ้า ลัดดาวัลย์" ได้บรรจงรจนานวนิยายสะท้อนสังคมได้อย่างถึงแก่นของสังคมและมนุษย์ได้อย่างดี โดยนำเสนอเส้นเรื่องอยู่ 2 ประเด็น คือ เรื่องความรักและเรื่องการค้าประเวณี และการ "ตกเขียว" ของสาว "ดอกคำใต้" ซึ่งเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดพะเยา โดยคนในหมู่บ้านเป็นทั้งผู้เจรจาและหาหญิงสาววัยละอ่อนมาให้กับเอเย่นต์ค้ากาม เพื่อนำเสนอลูกค้าที่มีรสนิยมทางเพศกับเด็กสาววัยละอ่อน แลกกับบ้านหลังใหม่และใหญ่โตพร้อมเงินก้อนหนึ่ง

    สาวดอกคำใต้แทบทุกคนต่างเห็นดีเห็นงามกับวิถีความคิดนี้เช่นกัน ซึ่งไม่ต่างจาก "ฝ้ายคำ" น้องสาวของ "ไหมทอง" หญิงสาวจากดอกคำใต้ที่เพิ่งมีอายุยังไม่ 17 ปีเต็ม ก็เริ่มค้าประเวณีด้วยใจสมัคร คือเห็นว่าการ "ขายตัว" ก็เป็นเพียงอาชีพหนึ่งเหมือนอาชีพทั่วๆ ไป ที่สามารถทำรายได้ให้กับตนเองและครอบครัว ซึ่ง "ไหมทอง" ที่จบระดับปริญญาตรีด้านรัฐศาสตร์การปกครองจากมหาวิทยาลัยดังของรัฐ กลับมีแนวความคิดคัดค้านการค้าประเวณี เพราะเธอเห็นว่ามันเป็นทั้งการกดขี่ทางเพศและผิดกฎหมายอย่างร้ายแรง...เรื่องราวชีวิตของสองพี่น้องที่คิดต่างกันจะจบลงอย่างไร นับเป็นนิยายที่สะท้อนภาพสังคมได้ดียิ่งนัก!