เมื่อนักดนตรีแจ๊สผู้รวยความฝัน ถูกเพื่อนนักดนตรีฝรั่งเศสชวนไปเล่นในงาน "เลอเฟสติวัล" ซึ่งเป็นเทศกาลดนตรีประจำปีในปารีส เขาตกลงรับปากทันทีโดยไม่นึกด้วยซ้ำว่า "แล้วจะเอาค่าตั๋วมาจากไหน?" ในมุมกลับ เขารู้สถานภาพตัวเองดีอยู่แล้วจึงคิดเล่นๆ ว่า "ไปทางฟ้าไม่ได้ ก็ไปมันทางพื้นดินนี่หละ" จึงเป็นที่มาของการเดินทางจากเชียงใหม่ไปฝรังเศสด้วยระยะทางรวมทั้งสิ้น 12,300 กิโลเมตร ใช้เวลาไป 41 วัน ผ่าน 8 ประเทศ 17 เมือง ด้วยวิธีโบกบ้าง มอไซบ้าง สิบล้อบ้าง รถขนเป็ดขนไก่บ้าง แท็กซี่บ้าง ผ่านเส้นทางรถไฟสายไซบีเรีย และก็แวะถูกกักตัวเล็กน้อยที่ลัตเวียใน

    แต่ละเส้นทางที่ได้สัมผัสล้วนเต็มตื้นไปด้วยมิตรภาพที่งดงาม และสายสัมพนธ์บางอย่างที่เพื่อนมนุษย์มีให้แก่กันอยู่เสมอ ทำให้เราทราบว่าไม่ว่าคุณจะมาจากที่แห่งหนใด เชื้อชาติไหน จะสามารถพูดภาษาของเขาได้หรือไม่ จะมีหรือไม่มีเงินก็ตาม มันไม่สำคัญเท่ากับจิตใจของเราเองที่จะมีความเชื่อมั่นในมิตรภาพของผู้คนระหว่างชีวิต และก็คงต้องด้วยสิ่งนี้เองกระมัง ที่จะคอยเป็นเหมือนสัญญาณนำทางให้กับห้วงชีวิตอันยาวไกลของเราเอง...