"วรรณกรรมชิ้นสุดท้าย" เป็นบทประพันธ์ของดอกไม้สดมีด้วยกัน 2 เรื่อง

    "เรื่องแรก" เป็นนวนิยายที่ผู้ประพันธ์แต่งได้เพียงตอนแรก และไม่อาจแต่งต่อไปได้เนื่องจากสุขภาพไม่อำนวย ท่านทั้งสองครองรักอยู่ด้วยกันมาได้ ไม่ใช่เพราะเหตุว่าเป็นผู้ที่ดีพร้อมโดยประการทั้งปวงด้วยกันทั้งคู่ ทั้งไม่ใช่ว่า เพราะฝ่ายหนึ่งดียิ่งจนสามารถสร้างน้ำหนักแห่งความดีขึ้นพอเพียงที่จะทดแทนความบกพร่องของอีกฝ่ายหนึ่งได้ทุกประการ ท่านอยู่ด้วยกันมาได้ เพราะฝ่ายที่ดีนั้นมีความบกพร่องอยู่ในตัว เป็นเหตุให้ต้องอภัยตัวเองบ่อย ๆ เป็นเครื่องเตือนให้อภัยความบกพร่องของอีกฝ่ายหนึ่งอยู่ตลอดเวลา

    "เรื่องที่สอง" เป็นบทละครเรื่อง "เจ้าแม่เสือ"  "แปลกจริง ๆ เจ้าแม่ใช้ฉันมาเยี่ยมแม่ชีคำเหมยคราวนี้ ก็รับสั่งแปลกเหมือนกัน เจ้าแม่รับสั่งว่าไปหาแม่ชีคำเหมยวันนี้ ให้สั่งให้ท่านอินทรสวัสดิ์ นายทหารใหม่ติดตามในหน้าที่ทหารรักษาองค์ไปด้วย และให้สังเกตว่า เมื่อพบแม่ชีแล้ว แม่ชีคำเหมยมีอาการท่าทางและพูดว่าอย่างไรบ้าง ให้สังเกตและจำไปทูลเจ้าแม่ให้ละเอียด เอ๊ะ แปลกจริง ท่านอินทรสวัสดิ์เคยรู้จักแม่ชีคำเหมยมาก่อนหรือคะ"