"วรรณคดีสีเขียว กระบวนทัศน์และวาทกรรมธรรมชาติในวรรณคดีไทย" เล่มนี้ เป็นการนำงานเขียนวิทยานิพนธ์ทางด้านวรรณคดีไทย ในระดับปริญญาเอก มาเรียบเรียงใหม่ให้ง่ายและเป็นกันเองต่อการอ่านมากขึ้น

    ผู้เขียนได้หยิบยกประเด็นที่เกี่ยวกับ "ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในวรรณคดีไทย" มาอ่านและพิจารณาใหม่ โดยใช้แว่นส่องของแนวคิด "วรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศน์" ที่มุ่งแสดงนัยความสัมพันธ์ระหว่า มนุษย์กับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในวรรณคดี เป็นการเปิดมุมมองใหม่ในการศึกษาวรรณคดีไทย โดยศึกษาลึกลงไปถึงประเด็นกระบวนทัศน์หรือระบบคิดเกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของคนไทย ตั้งแต่วรรณคดียุคดั้งเดิม จนถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ในวรรณคดีหลายประเภทและหลากหลายมิติของช่วงเวลา ผ่านการวิเคราะห์ตีความที่อาศัยกรอบแนวคิดในเชิง "สหวิทยาการ" เพื่อจะนำไปสู่ข้อค้นพบที่ว่า กระบวนทัศน์หรือระบบคิดเกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในวรรณคดีไทยนั้น เป็นหลักสำคัญที่ทำให้เกิดการประกอบสร้างและสถาปนาวาทากรรมธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่สำคัญขึ้นมาหลายชุด โดยวาทกรรมเหล่านี้เชื่อมโยงความเชื่อ ศาสนา ปรัชญา และระบบการเมืองการเมืองการปกครองอย่างมีปฏิสัมพันธ์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ คือปัจจัยสำคัญต่อการนำเสนอภาพแทนของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในวรรณคดีไทยมาทุกยุคทุกสมัย

ตอนที่ 1 บทนำ
- ภูมิหลัง ฐานคิดและทฤษฏีในการศึกษา

ตอนที่ 2 ความเชื่อ ศาสนาและธรรมชาติ
- จิตสำนึเชิงนิเวศแนวดั้งเดิม : ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในระบบสังคมชุมชนบุพกาล
- จิตสำนึเชิงนิเวศแนวพุทธ : ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในระบบสังคมธรรมราชา
- จิตสำนึเชิงนิเวศแนวพุทธกับวาทกรรมธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

ตอนที่ 3 การเมือง ธรรมชาติ อำนาจและชนชั้น
- ธรรมชาติกับการจรรโลงอำนาจของผู้ปกครอง
- จิตสำนึเชิงนิเวศแนวชนชั้น : ธรรมชาติ ชนชั้น และความสัมพันธ์เชิงอำนาจ
- ธรรมชาติกับปัจเจกภาวะ : จินตภาพเกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของกวีมูลนาย

ตอนที่ 4 ธรรมชาติ ความจริง และความรู้
- การปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในวรรณคดีสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น