"วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร" หรือที่เรียกอย่างสั้น ๆ ว่า "วัชรสูตร" นั้น เป็นพระสูตรสำคัญที่ผู้ศึกษาธรรมทุกคนต่างรู้จัก ได้ถูกแปลจากภาษาอินเดียเป็นภาษาจีนมากมายหลายสำนวน แต่สำนวนทุกคนต่างยอมรับมากเป็นที่สุด คือสำนวนของ "ท่านพระกุมารชีพ" ซึ่งเป็นภิกษุผู้มีชื่อเสียงโด่งดังปรากฏอยู่ในช่วงปี ค.ศ.344-413 ดังนั้น จึงนับเป็นนิมิตหมายอันดีที่ "คุณอมร ทองสุก" ได้แปลวัชรสูตรฉบับที่พระสงฆ์จี้กงได้อรรถาธิบายขึ้น หลังจากที่ได้แปล "คัมภีร์หลุนอวี่" ซึ่งเป็นปรัชญาสำคัญของขงจื่อไปแล้ว

    อนึ่ง...พระสูตรฉบับนี้ยังเป็นที่ยอมรับอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า "มีธรรมานุภาพยิ่งใหญ่ในการปลุกตื่นดวงปัญญาของผู้คนให้สว่างไสว" แต่การที่จะอ่านพระสูตรฉบับนี้ให้แตกฉานเข้าใจ กลับเป็นอุปสรรคสำคัญที่ทําให้ผู้คนจํานวนมากเกิดใจท้อแท้หวั่นไหว ที่จะทำความเข้าใจต่อพระสูตรฉบับนี้ต่อไป แม้นจะมีผู้คงแก่เรียนหลายสำนักพยายามอธิบายพระสูตรฉบับนี้ให้เข้าใจง่ายยิ่งขึ้น แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหาการอ่านเข้าใจยากให้หมดสิ้นไปได้ ดังนั้น "พระสงฆ์จี้กง" จึงได้ขันอาสาเรียบเรียงคำอธิบายวัชรสูตรฉบับนี้ขึ้น ซึ่งคำอธิบายวัชรสูตรของพระสงฆ์จี้กงฉบับนี้ นับเป็นผลงานที่สามารถอธิบายวัชรสูตรได้ตรงตามพุทธประสงค์ พร้อมทั้งยังอ่านเข้าใจง่ายที่สุดเท่าที่มีปรากฏอยู่ในบรรณพิภพขณะนี้

- อธิบายนามของพระสูตร
- ประวัติสังเขปแห่งวัชรสูตร
- ประวัติของท่านพระกุมารชีพ
- ความเป็นมาของการแบ่งหมวดหมู่พระสูตร
- ความเป็นมาของการประชุมธรรม
- วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร

ส่วนอรรถธิบายของพระสูตร
- บทที่ 1 เหตุปัจจัยแห่งการประชุมธรรม
- บทที่ 2 ศุโภบัติ อาราธนา
- บทที่ 3 มหายาน ศาสตร์แท้
- บทที่ 4 ดำเนินแยบยล ไร้ดำรง
- บทที่ 5 ดั่งแท้เห็นจริง
ฯลฯ