"ทยาวัต" ชายหนุ่มผู้มีความหยิ่งผยองทระนงในศักดิ์ศรีของตน แม้ว่าอีกมุมหนึ่งของชีวิตที่เขาจะต้องอยู่ในความทุกข์ทรมานแห่งจิตใจ การหาความรักจากอ้อมอกของบุพการี คือ "แม่" ที่ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยพานพบมาก่อน ผู้อุ้มชูเลี้ยงดูให้เขาเติบใหญ่คือ "นมสาย" ที่ให้ทั้งความรัก เมตตา แต่กระนั้นเขายังรู้สึกเหน็บหนาวในหัวใจ เพราะถูกตอกย้ำจาก "ม.ร.ว.พิมพา เทพสถิตย์" ผู้เป็นแม่เลี้ยงที่คิดว่าเขาคือ "หอกข้างแคร่" คอยเหยียดยาม อคติ และกดเขาให้อยู่ภายใต้อำนาจของเธอ มันทำให้เขามี "ความหวัง" และ "ความฝัน" ที่เฝ้ารอคอยอย่างอดทน เพื่อที่จะพ้นจาก "อุ้งมือ" ของแม่เลี้ยงนี้ให้จงได้

    "ย่านาง" หญิงสาวที่เขาหลงใหล แต่กลับเป็นหลานสาวของแม่เลี้ยง ความรักของเขาจึงมีอุปสรรคที่ใหญ่ยิ่ง แต่บทเพลงที่มีหลายตัวโน้ตนั้นมันยังมีความสุข ร่าเริงผสมอยู่ ดังนั้นชายหนุ่มจึงไม่ต้องทนทุกข์กับความเศร้านั้นนานนัก เมื่อทยาวัตได้รู้จักกับ "พะพริ้ง" เด็กสาวใสซื่อแต่มีความเข้มแข็ง บุตรีของนักเขียนนวนิยายชื่อดังที่ล้มป่วยด้วยโรคมะเร็งขั้นสุดท้าย จึงทำให้ทั้งเธอและเขาต่างได้รู้ซึ้งและเข้าใจความหมายบทเพลงแห่งรัก "วิมานดิน" อย่างถ่องแท้ว่า วิมานรักแห่งความสุขของทุกคนที่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว