การไม่ต้องการสิ่งใดๆ จากเด็กแม้แต่การสักการะหรือการจดจำ คือวุฒิภาวะสูงสุดของความเป็นครู เด็กทุกคนเกิดมาด้วยความบริสุทธิ์เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่จักรวาลได้มอบให้กับโลก มือของครูมีโอกาสได้สัมผัสได้ปั้นแต่งให้งดงามขึ้น งานครูจึงเป็นงานศักดิ์สิทธิ์ การปฏิบัติต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั่นมักจะกระทำด้วยความนอบน้อม ความเคารพ และความศรัทธา

    หนังสือ "วุฒิภาวะของความเป็นครู" เล่มนี้ จึงเป็นหนังสือชี้สัมมาทิฐิทางการศึกษา เพื่อเป็นแรงเล็ก ๆ แรงหนึ่งในการขับเคลื่อนระบบการเรียนรู้ของไทยออกจากมิจฉาทิฐิ มิจฉาทิฐิที่ครอบงำวงการศึกษาไทยอยู่ในปัจจุบัน คือ หลงวุ่นวายอยู่กับการสอน กลัวสอนไม่ครบตามที่หลักสูตรกำหนดเอาไว้ ระบบการศึกษาจึงยึดกระบวนทัศน์ "เน้นการสอน" อย่างเหนียวแน่น ในขณะที่โลกเขารู้กันนานแล้วว่าต้องเปลี่ยนไปใช้กระบวนทัศน์ "เน้นการเรียน" เน้นทั้งการเรียนรู้ของศิษย์และของครู

- Vol.50 ที่ปรากฏอยู่บนปกหนังสือเล่มนี้ เป็นสัญลักษณ์ที่ผู้เขียนระบุไว้เพื่อให้เห็นว่า หนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นในช่วงวัย 50 ปี ของผู้เขียน ซึ่งอยู่ในยุค 4.0 (ปี พ.ศ 2562) และกำลังก้าวเข้าไปสู่ยุค 5.0 ในอีกไม่ช้า