"โบห์ม" มองว่า ความงามไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของความเห็นส่วนตัวที่ขึ้นอยู่กับผู้มองเป็นปฐม หากมันคือพลวัต...เป็นกระบวนการที่วิวัฒน์ขึ้นอันประกอบไปด้วยระเบียบ โครงสร้าง และบูรณาอันสอดคล้องกลมกลืน ซึ่งความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์ของสิ่งเหล่านี้จะส่งผลให้เกิดการรับรู้ในเชิงสุนทรียะขององค์รวม ด้วยเหตุ "ความสร้างสรรค์" จึงไม่ถือว่าเป็นคุณลักษณ์เฉพาะกลุ่มคน อาทิ ศิลปิน นักคิด นัดเขียน ฯลฯ เท่านั้น โบห์มเสนอว่า หากมันไม่ถูก "ปิดกั้น" ในทางวัฒนธรรมแล้ว ความสร้างสรรค์ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในแต่ละบุคคล จะสามารถแสดงออกได้เหนือกว่าที่คิด!

    หนังสือ "ว่าด้วยความสร้างสรรค์" เล่มนี้ นับว่าท้าทายต่อการอ่านเพื่อการแสวงหาความรู้ โบห์มเชื่อว่า "ความสร้างสรรค์ เป็นพื้นฐานของประสบการณ์มนุษย์" เขาได้สืบค้นที่มาและสำรวจธรรมชาติแห่งความสร้างสรรค์ของมนุษย์ ด้วยการเชื่อมโยงจิตใจเข้ากับขอบข่ายของกระบวนการสร้างสรรค์ของธรรมชาติ และพบว่าการสำแดงออกของความสร้างสรรค์ของมนุษยชาติ มิได้แค่คล้ายคลึงกับกระบวนการสร้างสรรค์ของธรรมชาติเท่านั้น แต่มันคือธรรมชาติหนึ่งเดียวกันกับพลังสร้างสรรค์ของจักรวาล

1. ว่าด้วยความสร้างสรรค์
2. ว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างวิทยาศาสตร์และศิลปะ
3. ขอบข่ายแห่งจินตนาการ
4. ศิลปะของการรับรู้การเคลื่อนไหว
5. ศิลปะ สุนทรีสนทนา และระเบียบที่เกี่ยวข้อง