ท่ามกลางบรรยากาศของการ "ทุบ-รื้อ-ถอน-ทำลาย" ศิลปะและสถาปัตยกรรมของคณะราษฎรที่ผ่านมา สิ่งหนึ่งที่ทำให้การทุบทำลายเกิดขึ้นโดยมิต้องไตร่ตรอง และโดยไม่มีผู้ใดคัดค้าน ก็เนื่องด้วย ความรู้-ความเข้าใจต่อศิลปะและสถาปัตยกรรมไทยในช่วงทศวรรษ 2475-2490 ถูกอธิบายหรือทำให้เข้าใจว่าเป็นเพียง "ศิลปะนอกขนบ" เป็นศิลปะที่อยู่ตรงกันข้ามกับ "ความเป็นไทย" 

    และเนื่องในโอกาสครบรอบ 88 ปี การปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครอง หนังสือ "ศิลปะ-สถาปัตยกรรมคณะราษฎร สัญลักษณ์ทางการเมืองในเชิงอุดมการณ์ (ปกแข็ง)" ของ "ชาตรี ประกิตนทการ" เล่มนี้ ได้กลับมาอีกครั้ง พร้อมกับสิ่งที่เรียกว่า "คณะราษฎรศึกษา" เพื่อใช้เป็นเวทีในการนำเสนอข้อมูลหลักฐานและการตีความอย่างเป็นเหตุเป็นผล ไม่ว่าจะมาจะฝ่ายที่ชอบหรือไม่ชอบคณะราษฎรก็ตาม โดยในเล่มอันแน่นด้วยบทความจากพิมพ์ครั้งแรก 6 เรื่อง และพิมพ์ครั้งใหม่ 4 เรื่อง สำหรับผู้ที่สนใจประวัติศาสตร์ศิลปะหรือเป็นนักอ่านทั่วไป ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง!

บทนำ ศิลปะสถาปัตยกรรมคณะราษฎร พ.ศ. 2475-2490
1 งานฉลองพระนครครบ 150 ปี : อนุสาวรีย์สุดท้ายในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์
2 เมรุคราวกบฏบวรเดช : เมรุสามัญชนครั้งแรกกลางท้องสนามหลวง
3 ศิลปะคณะราษฎร
4 โดมธรรมศาสตร์และการเมือง
5 วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน : วัดสัญลักษณ์ประชาธิปไตยยุคคณะราษฎร
6 งานฉลองรัฐธรรมนูญ
7 สิ่งของ(คณะ)ราษฎร
8 เหตุผลที่สังคมไทยไม่ควรยอมให้ "รื้อ-สร้าง" กลุ่มอาคารศาลฎีกา
9 คณะราษฎรหลังรัฐประหาร 19 กันยาฯ 49