หลังจากตำราวิชาสตรีในพระพุทธศาสนา ได้พิมพ์เผยแพร่และวางจำหน่ายหมดลงแล้วผู้เขียนได้ปรับปรุงแก้ไขต้นฉบับใหม่อีกครั้ง เพื่อปรับเนื้อหาให้มีความละเอียดยิ่งขึ้น รวมถึงเพิ่มเนื้อหาและประเด็นใหม่เข้ามา เริ่มจากเรื่องคำศัพท์ภาษาบาลีที่มีความหมายถึงผู้หญิง ในคัมภีร์ของพระพุทธศาสนา ผู้เขียนนำมาเพิ่มไว้ในบทแรกเพื่อเป็นแนวทางให้แก่ผู้สนใจเกี่ยวกับศัพท์รวมถึงได้ค้นคว้าว่า ศัพท์นั้นมีถูกใช้อยู่ในคัมภีร์ที่ไหนบ้าง เนื้อหาอีกส่วนหนึ่งที่มีการเพิ่มเข้ามา คือ เรื่องชาดกที่พระพุทธเจ้าใช้เล่าเพื่อประกอบการสอนพระภิกษุเพื่อให้คลายความกำหนัดในเพศตรงข้าม การใช้เรื่องเล่าจากชาดกนี้ ผู้เขียนเห็นว่าเป็นอุบายวิธีที่ดีในการสอน ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ชอบที่จะให้ผู้อื่นตำหนิหรือสั่งสอนตรงๆ แต่การสอนผ่านเรื่องเล่านี้จะช่วยให้ผู้ถูกสอนรู้สึกผ่อนคลาย ไม่เครียด และเปิดใจรับฟัง
มากกว่า เรื่องการใช้ชาดกเป็นอุบายวิธีประกอบการสอนของพระพุทธเจ้านี้

บทที่ ๑ ท่าทีของพระพุทธศาสนาต่อผู้หญิง
บทที่ ๒ คำสอนเกี่ยวกับเพศหญิงและเพศชาย
บทที่ ๓ ผู้หญิงอินเดียสมัยพุทธกาล
บทที่ ๔ อุบาสิกา: ผู้หญิงผู้ใกล้ชิดพระพุทธศาสนา
บทที่ ๕ การบวชเป็นภิกษุณีสมัยพุทธกาล
บทที่ ๖ บทบาทของภิกษุณีในสมัยพุทธกาล
ฯลฯ