วสันตฤดูปีนั้น "หนิงเชวีย" เนื้อหอม เป็นที่แย่งชิงของหลายฝักหลายฝ่าย สุดท้ายเป็นจอมปราชญ์ได้ตัวมันไปเป็นศิษย์ ตอนนี้ "ซังซัง" ก็กำลังตกที่นั่งเดียวกัน แต่เป็นในทางตรงกันข้าม ด้วยนางเป็นพยานเพียงคนเดียวในเหตุการณ์ระหว่างจอมยันต์เทวะและอดีตจ้าวบัลลังก์แสงสว่าง เหล่าคนสำคัญมากมายจึงล้วนต้องการตัวนาง จนถึงขนาดใช้วิธีที่ออกจะคุกคามไปสักหน่อย แต่จะตีสุนัขก็ยังต้องดูว่าผู้ใดเป็นเจ้าของ จะรังแกสาวใช้ก็ต้องพิจารณาด้วยว่านายน้อยของนางเป็นผู้ใด!

    ด้านหนิงเชวีย ยามนี้ภารกิจในทุ่งร้างสิ้นสุดแล้ว ทั่วทั้งปฐพีต่างรับรู้การมีตัวตนอยู่ของมันได้ชัดเจนยิ่งกว่าเดิม ฐานะของมันจึงเพิ่มความสลับซับซ้อนขึ้นมาอีกขั้น เพราะมันได้กลายเป็นตัวแทนของสถานศึกษาที่ "เข้าสู่โลกิยะ" อย่างเป็นทางการ น้ำหนักของคำคำนี้...ให้อย่างไรหนิงเชวียก็ไม่มีทางคาดคิดไปถึง!

- นวนิยายแนวจีนกำลังภายในเรื่องที่สองของสำนักพิมพ์ เทียบกับ "กระบี่เทพสังหาร" แล้วจะแตกต่างกันพอสมควร โดยเฉพาะแคแร็กเตอร์ของพระเอก "หนิงเชวีย" พระเอกเรื่องนี้ไม่ซื่อเท่า และไม่อมทุกข์เท่า จะเจ้าเล่ห์กว่า
- เนื้อหานอกจากการต่อสู้แบบแฟนตาซีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์แล้ว ยังเน้นเรื่องในราชสำนัก การเมือง การทหาร และมีการร่ำเรียนในสถานศึกษาที่ผลิตยอดฝีมือทั้งบุ๋นบู๊ออกมาสู่ยุทธภพด้วย ยังคงแปลโดยนักแปลมือหนึ่งของสำนักพิมพ์ คุณมดแดง ถอดความออกมาเป็นภาษาที่สละสลวย ไม่แพ้นักแปลรุ่นใหญ่หลายท่าน