"สรวงสวรรค์ของคนโง่" วรรณกรรมร่วมสมัยอันแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นในยามซึ่งโลกกำลังเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ใหญ่ ๆ ทั้งเรื่องของเศรฐกิจ สงคราม และสังคมที่มีการแบ่งแยกค่ายสังคมหลังปฏิวัติอุตสาหกรรม เป็นสังคมที่พยายามรวบรวมองค์ความรู้ในทุกแขนง เพื่อสร้างรากฐานใหม่ ให้กับชีวิตมนุษย์แต่การเดินไปสู่โลกอนาคต จำเป็นต้องเรียนรู้และจดจำอดีตวรรณกรรมร่วมสมัยที่มีส่วนในการหมุนโลกและวิถีมนุษยชาติก็เช่นกันเกิดการเปลี่ยนแปลงวิธีการนำเสนอ ด้วยความหลากหลาย

    สังคมเกษตรกรรมที่ความเป็นมนุษย์ถูกระบบทุนนิยม กระทำต่อวิถีเดิม วรรณกรรมเมจิคอลเรียลลิสติกอาจจะเป็นแนวทางกระจายความคิด ปรัชญาการต่อสู้ขัดขืน แบบหนึ่งของคนลาตินอเมริกา ขณะมหาอำนาจอย่างอเมริกาซึ่งเป็นฝ่ายมีชัยจากสงคราม กำลังรุ่งโรจน์ด้วยทรัพยากรจากประเทศแพ้สงคราม กำลังขยายสงครามและระบบเศรษฐกิจในภูมิภาคอื่น ๆ เป็นสงครามตัวแทนของทุนเสรีประชาธิปไตย วรรณกรรมที่เรียกหาความสุขของโลกมนุษย์ หลังผ่านสงครามและการอพยพเพื่อแสวงดินแดนใหม่มาครั้งแล้วครั้งเล่าอาจจะได้ทำหน้าที่เยอะเย้ยถากถางความเฉลียวฉลาดของมนุษย์สมัยใหม่ในรูปแบบของคำเสียดสี และเรื่องเล่าแบบนิทาน

    ลึก ๆ แล้ว ผู้ใหญ่และผู้ปกครองทั้งหลายพวกเขาคือคนโง่ที่ยึดติดกับความสำเร็จแห่งอดีต โลกอนาคตต้องการการเปลี่ยนแปลงเราจะบอกผู้สูงวัยมิให้ต้องตกใจกลัวได้อย่างไร ว่าเราต้องการโลกอนาคตอย่างไรหากไม่เอานิทานเข้าช่วย...

- โอเล่และทรูฟ่า
- ชิดดาห์กับคูชิบา
- ลูกทาส เอไลจาห์
- โนอาห์เลือกนกพิราบ
- เมืองชั่วคนโฉด
- โรงแรมนรก
- เจ้าแพะซลาเทห์
- อัตเซลกับลูกสาว
- ทูดายจอมเจ้าเลห์ และไลเซอร์จอมตระหนี่
- แมวคิดว่าตัวเองเป็นหมา หมาที่คิดว่าตัวเองเป็นแมว
ฯลฯ