สงครามในโลกนี้ทำลายสะพานลงนับอเนกอนันต์ คุณนั่งใคร่ครวญอยู่ที่ริมระเบียงของบ้านไม้ริมฝั่งแม่น้ำซองกาเรีย ในเมืองชายแดนตะวันตก มองเห็นสะพานไม้ทอดตัวอยู่ไม่ไกลและมองเห็นเจดีย์พุทธคยาเปล่งประกายสีทองอยู่ท่ามกลางมวลไม้บนฝั่งตรงข้าม เสียงของบรรดาเรือหางยาวบรรทุกนักท่องเที่ยวสะท้อนอยู่ในคลื่นลม หมู่เรือนแพริมฝั่งให้ความรู้สึกสงบสันโดษ เช่นเดียวกับเรือของนักหาปลา คุณปล่อยให้ความรู้สึกนึกคิดโน้มนำไปในโมงยามล่องไหล คุณมองเห็นภาพของอริยสงฆ์รูปหนึ่งในกาลก่อน พระสงฆ์ผู้เป็นศูนย์รวมของจิตวิญญาณของเหล่ามนุษย์ผู้ลี้ภัยสงครามมาจากอีกฝั่งฟากของเขตแดน

    สงครามในบ้านเกิดเมืองนอน สงครามซึ่งทำลายสะพาน บ้านเรือน ท้องทุ่ง เรือกสวน วิถี และรากเหง้าเก่าก่อน พวกเขาสร้างสะพานข้ามแม่น้ำด้วยแรงศรัทธาท่วมท้นต่อพุทธศาสนาและพระสงฆ์รูปนั้น สงครามซึ่งหมายทำลายล้างอัตลักษณ์และตัวตนของฟากฝ่ายตรงข้าม แต่ในขณะที่คุณเดินเตร็ดเตร่อยู่ในเมืองเล็ก ๆ หรือบนสะพานข้ามแม่น้ำ คุณมองเห็นเหล่าผู้คนพื้นถิ่นอยู่ในชุดประจำชาติของพวกเขา รวมทั้งได้ยินสำเนียงภาษาไม่คุ้นหู และกลิ่นของอาหารที่แปลกต่างออกไป สะพานคือสัญลักษณ์ของหลายสิ่งหลายอย่าง เด็กหญิงชาวกะเหรี่ยงผู้หนึ่งได้เริ่มต้นหนทางของการเป็นนักร้องนักดนตรีที่นี่ เหล่าเด็กชายหลากหลายรุ่นหาเลี้ยงชีพด้วยการกระโดดสะพานเพื่อให้นักท่องเที่ยวบันทึกภาพ แลกกับเงินไม่มากก็น้อย หญิงแม่บ้านและคนงานชาวมอญในรีสอร์ตต่าง ๆ ต่างย่ำผ่านมันทุกเช้าเย็น

- บทกวี
- บทเพลง
- ความเรียง
- บทเพลงและบทกวี
- บทเพลงและความเรียง
- เรื่องสั้น
- ภาพเขียน
- ภาพถ่าย